słownik Polsko-Łacina »
opat w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| opat (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przełożony opactwa noun | abbas [abbatis](3rd) M |
| opatka (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przełożona monasteru mniszek noun | |
| opatowski adjective odnoszący się do Opatowa, związany z Opatowem | Opathoviensisadjective |
| opatrunek (medycyna, medyczny) materiał do zabezpieczania i leczenia uszkodzeń ciała noun | fōmentumnoun |
| opatrzność (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) opieka Boga noun | providentia [providentiae](1st) F |
| Opatów (geografia, geograficzny) miasto powiatowe w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim; noun | |
| encefalopatia (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) ogólne określenie uszkodzenia mózgu przez czynniki różnego pochodzenia; noun | encephalopathia [encephalopathiae](1st) F |
| enzymopatia (medycyna, medyczny) niedobór lub zbyt niska aktywność niektórych enzymów noun | enzymopathianoun |
| homeopatia noun leczenie schorzenia za pomocą rozcieńczonego czynnika wywołującego daną chorobę; | homeopathianoun |
| kostropaty (potocznie, potoczny) szorstki, chropowaty adjective | asper | hirsutusadjective |
| kuropatwa (ornitologia, ornitologiczny) Perdix perdix, polny ptak łowny, żywiący się m.in. stonką ziemniaczaną; noun | |
| niedopatrzenie noun brak dostatecznej czujności; omyłka wskutek nieuwagi | incūrianoun |
| psychopatia (psychologia, psychologiczny) zaburzenie osobowości charakteryzujące się trwałym wzorcem lekceważenia i łamania norm społecznych oraz praw innych ludzi; noun | psychopathianoun |
| zaopatrywać verb stale dostarczać komuś potrzebnych mu rzeczy | ornōverb |
| zaopatrywać verb wyposażać w coś | armareverb |
| zaopatrzenie noun dostarczenie komuś potrzebnych mu rzeczy | cōpianoun |
| łopata noun narzędzie zazwyczaj obsługiwane dwoma rękami, służące do kopania lub nabierania sypkich materiałów; | rutrum [rutri](2nd) N |
| łopatka (anatomia, anatomiczny) kość pasa barkowego połączona z kością ramienną i obojczykiem; noun | scapula [scapulae](1st) F |
