słownik Łacino-Polski »

ornō w języku polskim

ŁacinaPolski
ornō verb

zaopatrywaćverb
stale dostarczać komuś potrzebnych mu rzeczy

ornō noun

kreacjanoun
elegancki i oryginalny strój, szczegół stroju lub uczesania o walorach artystycznych, zwykle kobiecy