słownik Polsko-Łacina »
nosić w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| nosić verb fizycznie trzymając zmieniać położenie zewnętrznego obiektu | porto [portare, portavi, portatus]verb |
| donosić (pejoratywnie, pejoratywny) zawiadamiać o czymś władze, przełożonych verb | grāmenverb |
| donosić verb powiadamiać o czymś | doceo [docere, docui, doctus]verb |
| donosić verb przynosić, dostarczać do określonego miejsca | trādōverb |
| odnosić verb dotyczyć czegoś | fabula [fabulae]verb |
| podnosić verb unieść, wziąć coś do góry | attollo [attollere, -, -]verb |
| podnosić verb ustawiać coś do pionu | attollo [attollere, -, -]verb |
| podnosić na duchu verb pocieszać kogoś, dodawać komuś otuchy | relaxōverb |
| ponosić verb zostawać obciążonym czymś | aggravorverb |
| przenosić (biologia, biologiczny) o gatunku: zmieniać obszar występowania verb | pandōverb |
| przenosić (biologia, biologiczny) rozszerzać obszar występowania danego gatunku, przemieszczając jego osobniki verb | indōverb |
| przenosić (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) (elektronika, elektroniczny) transportować przy udziale pewnego nośnika (substancji, fali nośnej, itp.). verb | trānsportōverb |
| przenosić (dawniej, dawny) preferować verb | addīcōverb |
| przenosić (dawniej, dawny) przekraczać (nadal jest używany w języku prawniczym) verb | praecellōverb |
| przenosić (ekonomia, ekonomiczny) lokować środki w innym miejscu verb | trānsferōverb |
| przenosić (fizyka, fizyczny) posiadać określoną właściwość, podlegającą prawom zachowania verb | tulereverb |
| przenosić (fizyka, fizyczny) w odniesieniu do oddziaływania: być kwantem jego pola verb | tulereverb |
| przenosić (informatyka, informatyczny) kopiować, następnie usuwając z poprzedniej lokalizacji verb | migratio [migrationis]verb |
| przenosić (matematyka, matematyczny) stosować przy obliczaniu kolejnej cyfry wartość zapamiętaną przy obliczaniu cyfry poprzedniej (np. podczas dodawania lub odejmowania) verb | tulereverb |
| przenosić (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) udzielać komuś swoich praw, jednocześnie samemu je tracąc verb | vectōverb |
| przenosić (psychologia, psychologiczny) rzutować nieuświadomione myśli, uczucia i wzorce zachowania na psychoterapeutę; verb | trānsferōverb |
| przenosić verb kopiować z jednego egzemplarza, lub nośnika na inny | trānsferōverb |
| przenosić verb o uczuciach: zmieniać obiekt | cambiatioverb |
| przenosić verb o wzroku, spojrzeniu: zmieniać obiekt, na który jest skierowane | migratio [migrationis]verb |
| przenosić verb o wzroku, spojrzeniu: zmieniać obiekt, na który się patrzy | migratio [migrationis]verb |
| przenosić verb przemieszczać coś niosąc | tulereverb |
| przenosić verb rozprzestrzeniać się | pandōverb |
| przenosić verb umieszczać coś lub kogoś w innym miejscu lub warunkach | migratio [migrationis]verb |
| przenosić verb w odniesieniu do rozumowania, schematu zachowania: dawać się zastosować w innym kontekście | adaptōverb |
| przenosić verb w odniesieniu do rozumowania, schematu zachowania: stosować w nowym kontekście | adaptōverb |
| przenosić verb w odniesieniu do uczuć: zmieniać obiekt uczucia | cambiatioverb |
| przenosić verb zmieniać miejsce pobytu | migratio [migrationis]verb |
| przenosić verb zmieniać szkołę, pracę, lub inne miejsce, do którego regularnie się uczęszcza | migratio [migrationis]verb |
| przenosić verb zostać umieszczonym w innym miejscu lub warunkach | migratio [migrationis]verb |
| przynosić verb trzymając coś w rękach dostarczać w określone miejsce | porto [portare, portavi, portatus]verb |
| roznosić verb czynić powszechnie znanym | pandōverb |
| roznosić verb docierać w różne miejsca | fluitōverb |
| roznosić verb nosząc, przekazywać w różne miejsca | trādōverb |
| roznosić verb stawać się rozpowszechnionym | pandōverb |
| unosić (dawniej, dawny) o uczuciach, doznaniach: kogoś owładnąć, ugłaskać, udobruchać, ułaskawić, ukrócić, ułagodzić, okiełznać, uśmierzyć, powściągnąć , zmiękczyć verb | afflōverb |
