słownik Polsko-Łacina »
kres w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| kres (matematyka, matematyczny) największe z górnych lub najmniejsze z dolnych ograniczeń danego zbioru; noun | terminōnoun |
| kres noun granica pewnej przestrzeni | cancellinoun |
| kres noun koniec, schyłek czegoś | cancellinoun |
| kreska (potocznie, potoczny) (edukacja, edukacyjny) znak graficzny pełniący różne funkcje w języku pisanym, np. myślnik, dywiz, oznaczenie miękkości spółgłoski noun | virgula [virgulae](1st) F |
| kreska noun zwykle cienka i krótka linia, niekoniecznie prosta; (zobacz) kresa | apoplēxianoun |
| kresowy adjective związany z kresami | limbusadjective |
| okres noun przedział czasu, czas trwania czegoś | tempus [temporis](3rd) N |
| okresowy adjective cyklicznie powtarzający się | recurrensadjective |
| okresowy adjective trwający lub mający trwać tylko przez pewien czas, chwilowy | temporālisadjective |
| układ okresowy noun zestawienie wszystkich pierwiastków chemicznych w postaci rozbudowanej tabeli, uporządkowane według ich rosnącej liczby atomowej, grupujące pierwiastki według ich cyklicznie powtarzających się podobieństw właściwości; | systema periodicumnoun |
| układ okresowy pierwiastków (chemia, chemiczny) tabelaryczny układ pierwiastków chemicznych uporządkowany według rosnącej liczby atomowej; noun | periodicum systema elementorum chemicorum | systema periodicumnoun |
| wykres noun graficzne przedstawienie danych, zjawisk, zależności; | carta [cartae](1st) F |
| zakres noun granice zasięgu jakiegoś zjawiska | regio [regionis](3rd) F |
