koniunkcja w języku łacina

Polski	Łacina
koniunkcja (astronomia, astronomiczny) ustawienie ciał niebieskich i obserwatora w jednej linii; noun	coniunctionoun F
koniunkcja (logika, logiczny) (matematyka, matematyczny) iloczyn logiczny, symbol odpowiadający spójnikowi „i”; noun	coniunctionoun F
koniunkcja (matematyka, matematyczny) odpowiednik koniunkcji (1.2) dla dowolnej algebry Boole’a, np. koniunkcja zbiorów, koniunkcja zdarzeń noun	coniunctionoun F

Historia wyszukiwania