Łacina | Polski |
---|---|
coniunctio noun F | koniunkcja(astronomia, astronomiczny) ustawienie ciał niebieskich i obserwatora w jednej linii; koniunkcja(logika, logiczny) (matematyka, matematyczny) iloczyn logiczny, symbol odpowiadający spójnikowi „i”; koniunkcja(matematyka, matematyczny) odpowiednik koniunkcji (1.2) dla dowolnej algebry Boole’a, np. koniunkcja zbiorów, koniunkcja zdarzeń |
nexus | coniunctionem | consociatio noun | związeknoun |