słownik Łacino-Polski »

coniunctio w języku polskim

ŁacinaPolski
coniunctio noun
F

koniunkcja(astronomia, astronomiczny) ustawienie ciał niebieskich i obserwatora w jednej linii;
noun

koniunkcja(logika, logiczny) (matematyka, matematyczny) iloczyn logiczny, symbol odpowiadający spójnikowi „i”;
noun

koniunkcja(matematyka, matematyczny) odpowiednik koniunkcji (1.2) dla dowolnej algebry Boole’a, np. koniunkcja zbiorów, koniunkcja zdarzeń
noun

nexus | coniunctionem | consociatio noun

związeknoun
wzajemne powiązanie, stosunek między rzeczami lub zjawiskami