koń w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| koń (sport, sportowy) przyrząd gimnastyczny w formie skrzyni na czterech nogach noun | caballus [caballi]noun equus [equi]noun |
| koń (szachy, pojęcie szachowe) (potocznie, potoczny) skoczek szachowy; noun | caballus [caballi]noun eques [equitis]noun equus [equi]noun |
| koń (zoologia, zoologiczny) zwierzę z gatunku Equus caballus L., hodowane jako pociągowe lub do jazdy wierzchem; noun | caballus [caballi]noun equus [equi]noun Equus caballusnoun |
| koń mechaniczny (fizyka, fizyczny) jedna z pozaukładowych jednostek mocy; noun | equipotentianoun |
| koń trojański (informatyka, informatyczny) typ szkodliwego oprogramowania, które podszywając się pod przydatne lub ciekawe dla użytkownika aplikacje, dodatkowo implementuje niepożądaną, ukrytą przed użytkownikiem funkcjonalność; proper noun | Equus Troianusproper noun |
| koń trojański (przenośnie, przenośnia) o czymś pozornie wyglądającym na przyjacielski podarunek, w rzeczywistości będącym niebezpieczeństwem; ukryte niebezpieczeństwo; spisek, podstęp proper noun | Equus Troianusproper noun |
| końcowy adjective ten przed definitywnym końcem; bliski końcowi | finalis [finalis, finale]adjective |
| kończyna (anatomia, anatomiczny) narząd ruchu u kręgowców noun | membrum [membri]noun |
| kończyć verb wykonywać coś, co zostało zaczęte, do końca | finio [finire, finivi, finitus]verb termino [terminare, terminavi, terminatus]verb |
| końcówka (językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) końcowy element wyrazu podlegający odmianie noun | exitus [exitus]noun |
| końcówka (potocznie, potoczny) końcowa część czegoś noun | exitus [exitus]noun |
| końcówka (potocznie, potoczny) ostatni fragment filmu, spektaklu, rozgrywek sportowych noun | finem habeonoun |
| końcówka (technologia, technika, techniczny) stała lub wymienna część, stanowiąca zakończenie urządzenia noun | exitus [exitus]noun |
| koński adjective charakterystyczny dla konia, mający cechy konia | equinus [equina, equinum]adjective |
| koński należący do konia | |
| frankoński adjective związany z Frankonią lub Frankończykami | Francicusadjective |
| Gaskończyk noun mężczyzna z Gaskonii | Vasconoun |
| gaskoński adjective związany z Gaskonią lub Gaskończykami, dotyczący Gaskonii | gasconicusadjective |
| lakoński adjective związany z Lakonią, dotyczący Lakonii | Laconicusadjective |
| niedokończony adjective nie doprowadzony do końca, nie mający zakończenia | infectus [infecta, infectum]adjective |
| nieskończoność (matematyka, matematyczny) dowolna liczba kardynalna większa od każdej liczby naturalnej noun | infīnitāsnoun |
| nieskończoność (matematyka, matematyczny) punkt leżący "na horyzoncie" do którego może dążyć funkcja lub ciąg noun | infīnitāsnoun |
| nieskończoność (matematyka, matematyczny) właściwość zbioru liczniejszego od każdego zbioru n-elementowego, gdzie n jest liczbą naturalną noun | infīnitāsnoun |
| nieskończoność noun brak końca i granic w czasie | infīnitāsnoun |
| nieskończoność noun brak końca i granic w przestrzeni | infīnitāsnoun |
| nieskończony adjective niemający końca, niekończący się | aeternus [aeterna -um, aeternior -or -us, aeternissimus -a -um]adjective |
| okoń (ichtiologia, ichtiologiczny) Perca fluviatilis Linnaeus, słodkowodna ryba drapieżna; noun | perca [percae]noun |
| skończony (matematyka, matematyczny) nieosiągający plus/minus nieskończoności adjective | fīnītusadjective |
| skończony (matematyka, matematyczny) o liczbie elementów wyrażonej liczbą naturalną; adjective | fīnītusadjective |
| skończony adjective niespodziewający się niczego dobrego, niemogący liczyć na sukces; przegrany | effectus [effectus]adjective |
| ukończenie (rzeczownik odczasownikowy) od ukończyć noun | complētiōnoun |
| ukończyć verb przerobić w całości materiał/program kursu/szkoły i zdać wymagane egzaminy | adipisciverb |
| ukończyć verb sprawić, że coś zostaje zrobione w całości | finiōverb |
| wałkoń noun osoba, której nie chce się pracować | cunctātornoun |
