iść w języku łacina

Polski	Łacina
iść verb poruszać się, zmieniać swoje położenie za pomocą nóg, nie tracąc przy tym ani na chwilę kontaktu z podłożem	eo [ire, ivi(ii), itus]verb
iść spać verb udawać się na sen	cubitum ireverb
kiść noun pęk czegoś – owoców, kwiatów, przedmiotów	racemus [racemi]noun
liść (botanika, botaniczny) element budowy sporofitu rośliny naczyniowej, pełniący funkcje odżywcze dzięki zawartości chlorofilu; noun	folium [foli(i)]noun frons [frontis]noun
liść laurowy (spożywczy) suszony liść wawrzynu szlachetnego używany jako przyprawa; noun	laurus [lauri]noun
nienawiść noun silna niechęć, awersja, wrogość	invidia [invidiae]noun odium [odi(i)]noun
zawiść noun uczucie silnej niechęci do osoby, której się czegoś zazdrości	invidia [invidiae]noun

Historia wyszukiwania