słownik Polsko-Łacina »
em w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| akademicki (sztuka) odnoszący się do akademizmu adjective | academicus [academica, academicum]adjective |
| akademicki adjective odnoszący się do akademii (instytucji zrzeszającej uczonych lub artystów) | academicus [academica, academicum]adjective |
| akademik (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) członek akademii noun | Academicusnoun |
| akademik (studencki) dom akademicki; noun | dormitoriumnoun |
| akademik (sztuka) przedstawiciel akademizmu noun | discīpulusnoun |
| albowiem (książkowy) …przyłączający zdanie, które wyjaśnia przekazaną wcześniej informację | |
| alchemia noun przednaukowa dziedzina wiedzy mająca na celu odkrycie sposobu przemiany metali nieszlachetnych w złoto i wynalezienie leku przedłużającego życie; | alchemia [alchemiae](1st) F |
| alchemik noun osoba zajmująca się alchemią w średniowieczu | alchemistanoun |
| Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Algierii noun | |
| anatema (kościelny) klątwa kościelna, wyklęcie, wykluczenie ze społeczności; potępienie poglądów heretyckich; noun | anathema [anathematis](3rd) N |
| anemologia (meteorologia, meteorologiczny) nauka o wiatrach noun | anemologianoun |
| anemometria (meteorologia, meteorologiczny) pomiar kierunku i prędkości wiatru noun | anemometrianoun |
| Artemida (mitologia grecka) bogini łowów i przyrody, łączona z Selene, Hekate i Persefoną oraz utożsamiana z rzymską Dianą; noun | Diana [Dianae](1st) F |
| Badenia-Wirtembergia (geografia, geograficzny) kraj związkowy w południowej części Niemiec; noun | |
| bemar noun podgrzewany szeroki pojemnik na żywność służący do utrzymywania temperatury potraw; | balneum Mariaenoun |
| bemol (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) znak graficzny obniżający nutę o półton; noun | plānusnoun |
| Betlejem (geografia, geograficzny) miasto w środkowej części Palestyny; noun | |
| biochemia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (edukacja, edukacyjny) nauka na pograniczu chemii organicznej i biologii zajmująca się substancjami organicznymi o znaczeniu biologicznym; noun | |
| blasfemia (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (przestarzałe, przestarzały) bluźnierstwo noun | blasphemia [blasphemiae](1st) F |
| Bohemia (astronomia, astronomiczny) planetoida o numerze katalogowym 371; noun | Bohemianoun |
| bowiem (książkowy) spójnik przyłączający zdanie zawierające przyczynę, wyjaśnienie, uzasadnienie, do zdania poprzedniego | |
| Brema (geografia, geograficzny) miasto w północnych Niemczech nad Wezerą; noun | Bremanoun |
| Bremerhaven (geografia, geograficzny) miasto w Niemczech; noun | Bremae Portusnoun |
| broda mędrcem nie czyni pozory mylą, pewne rzeczy widziane u ludzi z zewnątrz potrafią być złudne | |
| brzemię (dawniej, dawny) ciężar dźwigany na plecach lub oburącz przed sobą noun | onus [oneris](3rd) N |
| brzemię noun coś, co jest trudne do zniesienia | onus [oneris](3rd) N |
| brzemienność (książkowy) ciąża noun | graviditasnoun |
| brzemienny (tylko (rodzaj żeński)) (książkowy) o kobiecie: ciężarna adjective | praegnans [(gen.), praegnantis]adjective |
| całkiem adverb w sposób całkowity, zupełny, pełny | omnino | planeadverb |
| cement noun hydrauliczne spoiwo otrzymywane z surowców mineralnych (margiel lub wapień i glina); | caementum [caementi](2nd) N |
| cementować (budownictwo) zalewać cementem, spajać za pomocą cementu verb | ferrūminōverb |
| cementować (przenośnie, przenośnia) jednoczyć, spajać lub wzmacniać, umacniać, utrwalać verb | animo [animare, animavi, animatus](1st) TRANS |
| ceremonia (przenośnie, przenośnia) czynność wykonywana z namaszczeniem, powagą noun | caerimonia [caerimoniae](1st) F |
| ceremonia noun skonwencjonalizowany rytuał bądź obrzęd; | caerimonia [caerimoniae](1st) F |
| ceremoniał noun uroczystość według określonych przepisów | caerimōnianoun |
| ceremoniał noun zbiór reguł dotyczących danej ceremonii, przyjęcia | caerimonia [caerimoniae](1st) F |
| ceremonialny adjective sztywnie wynikający z etykiety, z reguł grzecznościowych | caerimoniaadjective |
| ceremonialny adjective związany z uroczystością | caerimoniaadjective |
| ceremoniarz (dawniej, dawny) zasady regulujące obchodzenie uroczystości noun | caerimonia [caerimoniae](1st) F |
| chemia noun nauka zajmująca się badaniem substancji pod względem ich budowy i ich wzajemnym wpływem; | chemica | chemianoun |
