słownik Polsko-Łacina »
el w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| Betel (geografia, geograficzny) (biblijny) miasto wymienione w Biblii, utożsamiane z ruinami w pobliżu miejscowości Bajtin na Zachodnim Brzegu; noun | Bethelnoun |
| Betelgeza (astronomia, astronomiczny) czerwony nadolbrzym w Orionie; noun | Betelgeuzenoun |
| bez owijania w bawełnę adverb wprost, dosłownie, bezpośrednio | dīrectusadverb |
| bezcelowość noun cecha tego, co bezcelowe | vanitas [vanitatis](3rd) F |
| bezcelowy adjective taki, który nie ma konkretnego celu, sensu | vānusadjective |
| bezczelnie adverb w sposób bezczelny | arroganter [arrogentius, arrogentissime]adverb |
| bezczelny adjective cechujący się bezczelnością, zbytnią pewnością siebie, zuchwałością | insolens [(gen.), insolentis]adjective |
| bicie w przelocie (szachy, pojęcie szachowe) specjalne posunięcie, w którym pion stojący obok bije innego piona bezpośrednio po wykonaniu ruchu o dwa pola z pozycji wyjściowej noun | in praetereundonoun |
| biel (botanika, botaniczny) zewnętrzna warstwa drewna w pniach i gałęziach, zawierająca żywe komórki i przewodząca wodę; noun | alburnum [alburni](2nd) N |
| biel noun biały kolor; | albusnoun |
| biel noun biały pigment (barwnik) używany do wyrobu farb | alba [albae](1st) F |
| biel noun biały ubiór | albusnoun |
| biel noun zewnętrzna część pni drzew, przewodząca wodę | alburnum [alburni](2nd) N |
| bielić verb malować wapnem rozpuszczonym w wodzie | dealbo [dealbare, dealbavi, dealbatus](1st) TRANS |
| bielizna (krawiectwo) odzież spodnia, np. majtki, biustonosz, podkoszulka noun | multīcianoun |
| bielizna (krawiectwo) wyroby z tkaniny, używane w domu noun | carbasanoun |
| bielmo (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) zmętnienie rogówki gałki ocznej; noun | albugo oculinoun |
| bielski adjective odnoszący się do Bielska lub Bielska Podlaskiego, związany z Bielskiem lub z Bielskiem Podlaskim | Bielscensisadjective |
| bieluń dziędzierzawa (botanika, botaniczny) Datura stramonium L., gatunek trującej rośliny z rodziny psiankowatych; noun | |
| Bogarodzicielka (teologia, teologiczny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu; noun | Mater Deinoun |
| borelioza (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) wielonarządowa choroba zakaźna przenoszona głównie przez kleszcze, którą wywołują krętki z rodzaju Borrelia; noun | borreliosisnoun |
| Boża Rodzicielka (teologia, teologiczny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu; noun | Mater Deinoun |
| brelok noun ozdoba spinająca klucze w jeden pęk | clavicularius [clavicularii](2nd) M |
| Bruksela (geografia, geograficzny) stolica Belgii; noun | |
| brukselka (spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) odmiana kapusty warzywnej; noun | |
| brukselski adjective odnoszący się do Brukseli, dotyczący Brukseli, pochodzący z Brukseli | Bruxellensisadjective |
| burdel (pospolicie) dom publiczny noun | lupanar [lupanaris](3rd) N |
| burdelmama (pospolicie) właścicielka lub szefowa burdelu, domu publicznego noun | lēnanoun |
| buszel (jednostka miary) jednostka objętości, a także masy materiałów sypkich, stosowana zwłaszcza w krajach anglosaskich; noun | medimnum [medimni](2nd) N |
| buteleczka (pieszczotliwie, pieszczotliwy) (zdrobniale) od butelka noun | ampullulanoun |
| butelka noun szklany, plastikowy, ceramiczny lub metalowy pojemnik na wodę i inne płyny w kształcie walca o zwężającym się jednym z końców | |
| butelkować verb rozlewać płyn z większego naczynia do butelek | ampullaverb |
| casus belli (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (wojskowość, wojskowy) powód wojny, oficjalny powód lub pretekst, dla którego wypowiada się wojnę; noun | casus bellinoun |
| cegielnia noun wytwórnia cegły oraz innych materiałów budowlanych z gliny; | fornacula [fornaculae](1st) F |
| cel noun to, co chce się zniszczyć lub trafić za pomocą broni | scopusnoun |
| cel uświęca środki można stosować wszystkie metody, żeby tylko osiągnąć cel | |
| cela noun pokój więźnia w więzieniu | cellula [cellulae](1st) F |
| celebra noun uroczyste sprawowanie mszy lub nabożeństwa | convīviumnoun |
| celebracja noun praktykowanie czegość z namaszczeniem, uroczyście | convīviumnoun |
| celebrować verb obchodzić uroczyście doniosłe wydarzenie, uroczyście coś świętować | celebrōverb |
