albus w języku polskim

Łacina	Polski
albus noun	białko(anatomia, anatomiczny) (potocznie, potoczny) biała część oka (gałki ocznej), znajdująca się dookoła tęczówki noun bielnoun biały kolor; bielnoun biały ubiór
albus [alba -um, albior -or -us, albissimus -a -um] adjective	prostodusznyadjective odznaczający się prostotą, szczerością i łatwowiernością; (także, też): świadczący o takich cechach
albus \| candidus \| blancus adjective	białyadjective mający bardzo jasną barwę przeciwstawną do czarnego, taką jak czysty śnieg, mleko itp.
abalbus adjective	białawyadjective mający kolor podobny do białego; niezupełnie biały, prawie biały, jasny
balbus noun	jąkała(potocznie, potoczny) kobieta, która się jąka noun jąkała(potocznie, potoczny) ktoś, kto się jąka noun

Historia wyszukiwania