Polski | Łacina |
---|---|
efekt noun osiągnięcie, wynik | effectus [effectus]noun |
efekt noun wrażenie | affectio [affectionis]noun |
efektywnie adverb od: efektywny | potenter [potentius, potentissime]adverb |
efektywność noun bycie wydajnym; zdolność osiągania dobrego wyniku | efficientia [efficientiae]noun |
efektywny (statystyka, statystyczny) o estymatorze: dający mały rozrzut szacunków (a więc i posiadający małą wariancję) adjective | efficiens [(gen.), efficientis]adjective |
efektywny adjective istotny, rzeczywisty | efficax [efficacis (gen.), efficacior -or -us, efficacissimus -a -um]adjective |
efektywny adjective skuteczny, wydajny | efficax [efficacis (gen.), efficacior -or -us, efficacissimus -a -um]adjective |
defekt (fizyka, fizyczny) (biologia, biologiczny) niedobór, brak; noun | menda [mendae]noun |
defekt noun uszkodzenie, usterka, wada, niedostatek fizyczny | vitium [viti(i)]noun |
defekt noun ułomność moralna | labes [labis]noun |
prefekt (historia, historyczny, historycznie) wysoki urzędnik (m.in. naczelnik prowincji, policji miejskiej) w starożytnym Rzymie; noun | praefectus [praefecti]noun |
prefekt noun w niektórych krajach uczeń odpowiedzialny za porządek w klasie i szkole; | praefectus [praefecti]noun |
refektarz (architektura, architektoniczny) pomieszczenie klasztorne przeznaczone do spożywania posiłków; noun | cenatio [cenationis]noun |