Łacina | Polski |
---|---|
praefectus [praefecti] (2nd) M noun | dziekan(dawniej, dawny) (kościelny) stopień duchowieństwa Wojska Polskiego dziekan(dyplomacja) najstarszy rangą i stażem przedstawiciel korpusu dyplomatycznego dziekan(edukacja, edukacyjny) kierownik wydziału uczelni; dziekan(kościelny) prezbiter kierujący dekanatem, wikariusz rejonowy; dziekan(kościelny) przewodniczący kolegium kardynałów; funkcjonariusz(administracja) pracownik służb państwowych, zwykle mundurowych np. policji lub służby więziennej; inspektornoun oficer(wojskowość, wojskowy) (administracja) osoba zajmująca odpowiednią pozycję w hierarchii jakiejś służby mundurowej; w Polsce: posiadająca stopień od podporucznika wzwyż; prefekt(historia, historyczny, historycznie) wysoki urzędnik (m.in. naczelnik prowincji, policji miejskiej) w starożytnym Rzymie; prefektnoun |
praefectus adjective | oficerskiadjective |
praefectus classis adjective | admiralskiadjective |
praefectus stabuli noun | koniuszy(historia, historyczny, historycznie) urzędnik sprawujący pieczę nad królewskimi stajniami i stadami koni – w średniowiecznej Polsce i innych krajach; |