Polski | Łacina |
---|---|
dobro noun czyjaś korzyść, zysk | bona [bonae](1st) F |
dobro noun jedna z dwóch podstawowych wartości moralnych, przeciwieństwo zła; | bona [bonae](1st) F |
dobro noun rzecz mająca wartość | bonum [boni](2nd) N |
dobrobyt noun dobre warunki materialne | prosperitāsnoun |
dobroczynność noun działalność polegająca na bezinteresownym niesieniu pomocy potrzebującym | |
dobroczynny adjective przynoszący korzyść, dobry, przydatny, wartościowy | salutaris [salutare, salutarior -or -us, salutarissimus -a -um]adjective |
dobroczyńca (książkowy) osoba świadcząca innym dobro, osoba dobroczynna noun | benefactor [benefactoris](3rd) M |
dobrodziejstwo (książkowy) dobro komuś okazane noun | bona [bonae](1st) F |
dobrodziejstwo (książkowy) pozytywne skutki jakiegoś działania, rozwoju określonej dziedziny życia noun | beneficionoun |
dobrotliwie adverb na sposób dobrotliwy | benigne [benignius, benignissime]adverb |
dobrowolnie adverb w sposób dobrowolny, pozbawiony przymusu; z własnej woli | sponte suaadverb |
dobrowolny adjective wynikający z własnej woli, działający bez przymusu | voluntarius [voluntaria, voluntarium]adjective |
dobroć noun cecha postępowania odznaczająca się życzliwością | bonitas [bonitatis](3rd) F |
pokój i dobro (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pozdrowienie ojców Franciszkanów interjection | pax et bonuminterjection |