czy w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| Brytyjczyk noun obywatel Wielkiej Brytanii | Britannus [Britanni](2nd) M |
| budapeszteńczyk noun mieszkaniec Budapesztu | budapestēnsisnoun |
| budowniczy noun osoba, która zajmuje się budowaniem, wznoszeniem budynków, budowli, infrastruktury | aedificātornoun |
| buntowniczy adjective skłonny do buntu | asper [aspera -um, asperior -or -us, asperrimus -a -um]adjective |
| Burgundczyk noun mieszkaniec Burgundii | Burgundionoun |
| byczyć się verb leniwie nie wykazywać aktywności | dumverb |
| Chaldejczyk (historia, historyczny, historycznie) (etnografia, etnograficzny) członek starożytnego ludu semickiego; noun | Chaldaeus [Chaldaei](2nd) M |
| Chińczyk noun obywatel Chin | Sinensisnoun |
| Chińczyk noun osoba narodowości chińskiej; | Sinensisnoun |
| chłopczyca (potocznie, potoczny) dziewczyna lub dziewczynka, ubierająca się i zachowująca się jak chłopak; noun | puella masculinanoun |
| cukierniczy adjective związany z cukiernictwem, dotyczący cukiernictwa | bellāriaadjective |
| ćwiczenie czyni mistrza im bardziej coś ćwiczysz, tym jesteś w tym lepszy | |
| ćwiczyć (edukacja, edukacyjny) wykonywać określoną czynność w celu poprawienia danej umiejętności verb | exercitōverb |
| Cylicyjczyk (historia, historyczny, historycznie) mieszkaniec Cylicji noun | Ciliciensenoun |
| Cypryjczyk noun obywatel Cypru (Republiki Cypryjskiej) | Cyprius [Cyprii](2nd) M |
| czczy (przenośnie, przenośnia) pusty, próżny, nic nie znaczący, bezcelowy adjective | deses [(gen.), desidis]adjective |
| darczyńca (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba obdarowująca, ofiarodawca noun | donator [donatoris](3rd) M |
| dobroczyńca (książkowy) osoba świadcząca innym dobro, osoba dobroczynna noun | benefactor [benefactoris](3rd) M |
| dobroczynność noun działalność polegająca na bezinteresownym niesieniu pomocy potrzebującym | |
| dobroczynny adjective przynoszący korzyść, dobry, przydatny, wartościowy | salutaris [salutare, salutarior -or -us, salutarissimus -a -um]adjective |
| dołączyć verb dodać, połączyć z większą całością | addereverb |
| dołączyć verb przyłączyć się, zacząć towarzyszyć | coniungōverb |
| dotyczyć verb mieć z czymś związek, odnosić się do czegoś | refero [referre, rettuli, relatus]verb |
| dręczyć verb męczyć, nękać; sprawiać komuś dyskomfort, ból fizyczny lub psychiczny | circumsedeo [circumsedere, circumsedi, circumsessus](2nd) TRANS |
| dręczyciel noun osoba, która kogoś dręczy, zamęcza, znęca się | tortor [tortoris](3rd) M |
| drohiczyński adjective odnoszący się do Drohiczyna, związany z Drohiczynem | Drohiczinensisadjective |
| Duńczyk noun człowiek narodowości duńskiej, obywatel Danii, mieszkaniec Danii | Danus [Dani](2nd) M |
| dupczyć (wulgarnie, wulgaryzm) uprawiać z kimś seks (jako strona aktywna) verb | futuereverb |
| dziczyzna (spożywczy) mięso z ubitej zwierzyny łownej noun | caro ferinusnoun |
| dzieciobójczy (geografia, geograficzny) związany z dzieciobójstwem, dotyczący dzieciobójstwa adjective | infanticidaadjective |
| dzieciobójczyni noun kobieta, która zabiła własne dziecko | infanticidanoun |
| dziedziczyć (informatyka, informatyczny) mieć takie same uprawnienia jak obiekt nadrzędny (folder, grupa użytkowników) verb | heredito [hereditare, hereditavi, hereditatus](1st) TRANS |
| dziedziczyć (informatyka, informatyczny) w programowaniu obiektowym o klasie będącej pochodną innej klasy; verb | heredito [hereditare, hereditavi, hereditatus](1st) TRANS |
| dziedziczyć verb być uprawnionym do takiego otrzymania | heredito [hereditare, hereditavi, hereditatus](1st) TRANS |
| dziedziczyć verb o potomstwie organizmów żywych: przejmować cechy przodka | heredito [hereditare, hereditavi, hereditatus](1st) TRANS |
| dziedziczyć verb otrzymywać majątek (spadek) lub tytuł szlachecki po czyjejś śmierci | heredito [hereditare, hereditavi, hereditatus](1st) TRANS |
| dzierżawczy (językoznawstwo, językoznawczy) oznaczający relację przynależności lub posiadania adjective | possessivusadjective |
| dziewczyna noun młoda, niezamężna kobieta | puella [puellae](1st) F |
| dziewczyna noun partnerka, nieformalna narzeczona, konkubina | puella [puellae](1st) F |
| dziewczynka noun dziecko płci żeńskiej | puella [puellae](1st) F |
