słownik Łacino-Polski »

danus w języku polskim

ŁacinaPolski
Danus [Dani] (2nd) M
noun

Duńczyknoun
człowiek narodowości duńskiej, obywatel Danii, mieszkaniec Danii

Eridanus noun

Erydan(astronomia, astronomiczny) gwiazdozbiór równikowy i nieba południowego; zawiera jasną gwiazdę – Achernara; w Polsce widoczny częściowo zimą; góruje o północy w listopadzie; jedna z największych konstelacji;
noun

Erydan(mitologia grecka) bóg i uosobienie rzeki o tej samej nazwie; syn tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy; jedno z bóstw wodnych;
noun

Iordanus noun

Jordan(geografia, geograficzny) rzeka na Bliskim Wschodzie, wypływa z Libanu, przepływa przez Jezioro Tyberiadzkie i uchodzi do Morza Martwego;
noun

Mahometanus | Mahumedanus adjective

mahometańskiadjective
związany z mahometanizmem i mahometanami, dotyczący mahometanizmu

mundanus [mundana, mundanum] adjective

całościowyadjective
obejmujący całość, dogłębny

globalnyadjective
całościowy, liczony lub rozpatrywany ogólnie

globalnyadjective
ogólnoświatowy, obejmujący cały świat

światowyadjective
odnoszący się do całego świata

oppidanus [oppidani] (2nd) M
noun

mieszczuch(potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) albo (pogardliwie, pogardliwy) osoba mieszkająca w mieście
noun

Padanus adjective

padańskiadjective
związany z Padem (rzeką we Włoszech)

Rhodanus [Rhodani] (2nd) M
noun

Rodan(geografia, geograficzny) rzeka w południowo-wschodniej Francji;
noun