słownik Polsko-Łacina »
cel w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| cel noun to, co chce się zniszczyć lub trafić za pomocą broni | scopusnoun |
| cel uświęca środki można stosować wszystkie metody, żeby tylko osiągnąć cel | |
| cela noun pokój więźnia w więzieniu | cellula [cellulae](1st) F |
| celebra noun uroczyste sprawowanie mszy lub nabożeństwa | convīviumnoun |
| celebracja noun praktykowanie czegość z namaszczeniem, uroczyście | convīviumnoun |
| celebrować verb obchodzić uroczyście doniosłe wydarzenie, uroczyście coś świętować | celebrōverb |
| celebrować verb odprawiać nabożeństwo | celebrōverb |
| celebrować verb robić coś z przesadną powagą, z namaszczeniem | celebrōverb |
| celebryta (telewizja, telewizyjny) ktoś popularny, znany, sławny, rozpoznawany przez ludzi, pojawiający się w mediach noun | celebritas [celebritatis](3rd) F |
| Celestyn noun imię męskie; | Caelestinusnoun |
| Celia noun imię żeńskie; | Caelia [caeliae](1st) F |
| Celina noun imię żeńskie; | Caelia [caeliae](1st) F |
| Celius (geografia, geograficzny) jedno z siedmiu wzgórz, na których wznosił się starożytny Rzym, położone między Eskwilinem a Awentynem; noun | |
| celka noun mała cela | cellula [cellulae](1st) F |
| celnik (dawniej, dawny) urzędnik ściągający podatki noun | exactor [exactoris](3rd) M |
| celnik noun osoba kontrolująca lub pobierająca cło na granicy | portitor [portitoris](3rd) M |
| celny adjective będący w celu, trafiający do celu | accūrātusadjective |
| celownik (gramatyka) trzeci przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: komu? czemu?; noun | dativus [dativi](2nd) M |
| celownikowy (gramatyka) związany z celownikiem, dotyczący celownika adjective | datīvusadjective |
| celowo adverb w sposób celowy | consiliōadverb |
| celowy adjective robiony w pewnym celu, nieprzypadkowy | meditātusadjective |
| celtycki (historia, historyczny, historycznie) związany z Celtami i ich kulturą adjective | Celtus [Celta, Celtum]adjective |
| akceleracja noun przyspieszenie | accelerātiōnoun |
| Barcelona (geografia, geograficzny) miasto w Hiszpanii, stolica Katalonii; noun | Barcinonoun |
| bezcelowość noun cecha tego, co bezcelowe | vanitas [vanitatis](3rd) F |
| bezcelowy adjective taki, który nie ma konkretnego celu, sensu | vānusadjective |
| Enceladus (astronomia, astronomiczny) jeden z księżyców Saturna; noun | Enceladusnoun |
| kancelaria (urzędowy) komórka organizacyjna zajmująca się pismami urzędowymi; noun | officium [offici(i)](2nd) N |
| Marcel noun imię męskie; | Marcellusnoun |
| Marcela noun imię żeńskie | Marcellanoun |
| Marceli noun imię męskie; | Marcellusnoun |
| Marcelin noun imię męskie | Marcellinusnoun |
| micela (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) kulista cząstka, zawierająca od kilkudziesięciu do kilkuset cząsteczek; noun | micellanoun |
| miscellanea (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) zbiór różnych tekstów, utworów, książek różnych autorów noun | silva rerumnoun |
| Morze Celtyckie (geografia, geograficzny) morze otwarte w północno-wschodniej części Oceanu Atlantyckiego, pomiędzy Irlandią a Półwyspem Kornwalijskim; noun | Mare Verginiumnoun |
| ocelot (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Leopardus Gray, rodzaj ssaków drapieżnych z rodziny kotowatych; noun | Felis pardalisnoun |
| ocelot (zoologia, zoologiczny) kot z rodzaju ocelotów (1.1) noun | Felis pardalisnoun |
| ocelot andyjski (zoologia, zoologiczny) Leopardus jacobitus Cornalia, drapieżny ssak z rodziny kotowatych, występujący w Ameryce Południowej; noun | |
| ocelot argentyński (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Leopardus geoffroyi d'Orbigny, gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, występujący przede wszystkim na terenie Argentyny; noun | |
| ocelot argentyński (zoologia, zoologiczny) kot z gatunku ocelot argentyński (1.1) noun |
