bękart w języku łacina

Polski	Łacina
bękart (pogardliwie, pogardliwy) potomek z nieślubnego związku („z nieprawego łoża”); noun	spurius [spurii](2nd) M noun
bękart (środowiskowy) (drukarstwo, drukarski) błąd składu typograficznego, polegający na tym, że końcowy wiersz akapitu wypada na początku kolumny lub łamu; noun	viduanoun F

Historia wyszukiwania