słownik Łacino-Polski »

vidua w języku polskim

ŁacinaPolski
vidua noun
F

bękart(środowiskowy) (drukarstwo, drukarski) błąd składu typograficznego, polegający na tym, że końcowy wiersz akapitu wypada na początku kolumny lub łamu;
noun

wdowanoun
kobieta, której ostatni mąż nie żyje;

viduo [viduare, viduavi, viduatus] (1st)
verb

pozbawiaćverb
zabierać, odbierać coś

individualis noun

jednostka(książkowy) osoba, pojedynczy osobnik
noun