słownik Łacino-Polski »
antiphona w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| antiphona [antiphonae] (1st) F noun | antyfona(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w Komplecie krótka pieśń maryjna śpiewana lub odmawiana na końcu godziny kanonicznej; antyfona(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w Liturgii godzin werset odmawiany przed i po psalmie czy kantyku; antyfona(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w liturgii mszy świętej jeden z wersetów śpiewanych lub odmawianych na wejście, na ofiarowanie i na komunię; |
| antiphonale noun | antyfonał(dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) księga liturgiczna zawierająca antyfony |
| antiphonale | antiphonarium noun | antyfonarz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) księga liturgiczna zawierająca antyfony |
