słownik Polsko-Łacina »
ad w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| dziadek (potocznie, potoczny) starszy pan, mężczyzna w podeszłym wieku noun | avus [avi](2nd) M |
| dziadek noun ojciec matki | avus [avi](2nd) M |
| dziadek noun ojciec ojca | avus [avi](2nd) M |
| dziadek do orzechów noun ręczne narzędzie kuchenne, służące do rozłupywania skorup orzechów; | nucifrangibulum [nucifrangibuli](2nd) N |
| dźwiękonaśladowczy (językoznawstwo, językoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) naśladujący dźwięki lub odgłosy natury adjective | onomatopoeticusadjective |
| dźwiękonaśladownictwo (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (zobacz) onomatopeja noun | onomatopoeïanoun |
| Ekwador (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Południowej ze stolicą w Quito; noun | Aequatorianoun |
| Ekwadorczyk noun obywatel Ekwadoru | aequatoriensisnoun |
| ekwadorski adjective odnoszący się do państwa Ekwador | aequatoriensisadjective |
| elektrownia jądrowa noun obiekt przemysłowo-energetyczny wytwarzający energię elektryczną poprzez rozszczepienia jądra atomowego; | |
| Enceladus (astronomia, astronomiczny) jeden z księżyców Saturna; noun | Enceladusnoun |
| eskadra (wojskowość, wojskowy) (lotnictwo, lotniczy) jednostka organizacyjna lotnictwa wojskowego, składająca się z kilku lub kilkunastu, rzadziej kilkudziesięciu samolotów; noun | turma [turmae](1st) F |
| eskadra (wojskowość, wojskowy) (morski) zespół okrętów jednego lub zbliżonego rodzaju dowodzony przez jednego dowódcę; noun | turma [turmae](1st) F |
| Filadelfia (geografia, geograficzny) miasto na północno-wschodnim wybrzeżu USA, w stanie Pensylwania; noun | Philadelphianoun |
| flądra (ichtiologia, ichtiologiczny) płaska ryba; noun | platessanoun |
| Frankfurt nad Odrą (geografia, geograficzny) miasto na prawach powiatu, leżące na zachodnim brzegu Odry, we wschodniej części Niemiec w kraju związkowym Brandenburgia; noun | |
| gad (herpetologia, herpetologiczny) zwierzę z gromady Reptilia, kręgowiec zmiennocieplny oddychający wyłącznie płucami; noun | reptile [reptilis](3rd) N |
| gadać (potocznie, potoczny) mówić, (lekceważąco, lekceważący) rozmawiać verb | arguto 1verb |
| gadanie (potocznie, potoczny) mówienie, prowadzenie rozmowy, zwłaszcza na błahe tematy noun | garriōnoun |
| gadanina (potocznie, potoczny) mówienie o czymś nieważnym, błahym noun | garriōnoun |
| Gadara (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) stanowisko archeologiczne w północnej Jordanii, w starożytności ośrodek miejski; noun | Gadaranoun |
| gadatliwy adjective taki, który dużo i chętnie mówi | garrulus [garrula, garrulum]adjective |
| gadolin (chemia, chemiczny) srebrzystobiały metal; pierwiastek chemiczny o symbolu Gd i liczbie atomowej 64; noun | gadoliniumnoun |
| gaduła noun osoba nadmiernie rozmowna; osoba, która dużo mówi | lingulācanoun |
| gady (systematyka) (herpetologia, herpetologiczny) Reptilia Laurenti, parafiletyczna grupa zmiennocieplnych owodniowców, klasyfikowana w linneuszowskiej klasyfikacji kręgowców jako gromada; noun | Reptilianoun |
| gadżet (książkowy) przedmiot, urządzenie będące nowością techniki, zazwyczaj małe, często niepotrzebne, służący z reguły zaimponowaniu innym, rozbawieniu lub reklamie; noun | res [undeclined]noun |
| Gilead (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) region w starożytnej Palestynie, pomiędzy rzekami Arnon i Jarmuk; noun | Galaadnoun |
| Gilead (rzadki, rzadko używany) imię męskie, jedno z imion biblijnych noun | Galaadnoun |
| gladiator (historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: osoba walcząca dla uciechy publiczności na arenie z innymi osobami lub dzikimi zwierzętami; noun | gladiator [gladiatoris](3rd) M |
| gladiatorski adjective związany z gladiatorem, dotyczący gladiatora | gladiatorius [gladiatoria, gladiatorium]adjective |
| gładki adjective mający powierzchnię bez nierówności, chropowatości | glaber [glabra, glabrum]adjective |
| gładko adverb bez trudności | facile [facilius, facillime]adverb |
| gładkość noun cecha tego, co jest gładkie | levitas [levitatis](3rd) F |
| gładzić (dawniej, dawny) zabijać, unicestwiać verb | delereverb |
| gładzić verb przesuwać po czymś delikatnie ręką | mulceōverb |
| gładzić verb usuwać drobne nierówności, czynić powierzchnię gładką | poliōverb |
| gniadosz (jeździectwo, jeździecki) (hipologia, hipologiczny) gniady koń noun | badiusnoun |
| gniady (hipologia, hipologiczny) (potocznie, potoczny) gniadosz noun | badiusnoun |
| gniady (hipologia, hipologiczny) o koniu: mający brązową (jasną bądź ciemną) sierść oraz czarną grzywę, ogon i dolne odcinki kończyn adjective | badius [badia, badium]adjective |
| grad (meteorologia, meteorologiczny) opad atmosferyczny w postaci kulek lodu; noun | grando [grandinis](3rd) F |
