Niemiecki | Polski |
---|---|
zusammen Adverb | razem(o wielu elementach, osobach itp.) łącznie, równocześnie, wszyscy / wszystkie |
die Zusammenarbeit [der Zusammenarbeit; —] Substantiv | współpracanoun |
zusammenarbeiten [arbeitete zusammen; hat zusammengearbeitet] Verb | współpracowaćverb współpracowaćverb |
zusammenbinden Verb | związywaćverb |
zusammenbrechen [brach zusammen; ist zusammengebrochen] Verb | załamywaćverb |
zusammenbringen | zusammentragen Verb | znosićverb |
zusammendrücken [drückte zusammen; hat zusammengedrückt] Verb | zaciskaćverb |
zusammendrücken | zusammenpressen Verb | zbijaćverb |
zusammenfassen Verb | streszczaćverb sumowaćverb |
die Zusammenfassung [der Zusammenfassung; die Zusammenfassungen] Substantiv | podsumowanienoun streszczenienoun ujęcienoun |
zusammenführen [führte zusammen; hat zusammengeführt] Verb | zespolićverb |
zusammenkleben [klebte zusammen; hat zusammengeklebt] Verb | lepićverb |
zusammenlaufen [lief zusammen; ist zusammengelaufen] Verb | zbiegaćverb zbiegaćverb |
zusammenleben [lebte zusammen; hat zusammengelebt] Verb | współżyćverb |
zusammenleben [lebte zusammen; hat zusammengelebt] Substantiv | Zambo(antropologia, antropologiczny) dziecko pochodzące od rodziców rasy czarnej i żółtej; |
zusammenrechnen [rechnete zusammen; hat zusammengerechnet] Verb | zsumowywaćverb |
zusammenschlagen [schlug zusammen; hat zusammengeschlagen] Verb | zbijaćverb |
zusammensetzen [setzt zusammen; hat zusammengesetzt] Verb | zestawiaćverb |
zusammentrommeln [trommelte zusammen; hat zusammengetrommelt] Verb | skrzyknąćverb |
zusammenzucken [zuckte zusammen; ist zusammengezuckt] Verb | drgaćverb drgnąćverb |
zusammenzählen [zählte zusammen; hat zusammengezählt] Verb | zliczyćverb |
der Zusammenhang [des Zusammenhang(e)s; die Zusammenhänge] Substantiv | kontekst(przenośnie, przenośnia) sytuacja, tło, okoliczności, które określają lub wyjaśniają znaczenie zdarzenia lub następstwo innych zdarzeń |
zusammenrechen | |
zusammenrufen | zusammentrommeln Verb | zwoływaćverb |
Zusammenschluss | Verbindung Substantiv | połączenie(rzeczownik odczasownikowy) od połączyć |
zusammenschrecken | |
die Zusammensetzung [der Zusammensetzung; die Zusammensetzungen] Substantiv | składnoun składanie(rzeczownik odczasownikowy) od składać |
Zusammensetzung | Komposition Substantiv | złożenie(językoznawstwo, językoznawczy) wyraz, który powstał poprzez połączenie co najmniej dwóch rdzeni bądź ich derywatów; |
die Zusammenstellung [der Zusammenstellung; die Zusammenstellungen] Substantiv | składankanoun |
Zusammenstellung | Aufstellung | Gegenüberstellung | Zusammensetzung Substantiv | zestawienie(rzeczownik odczasownikowy) od zestawić |
der Zusammenstoß [des Zusammenstoßes; die Zusammenstöße] Substantiv | kolizjanoun |
Zusammenstoß | Aufprall | Anprall | Zusammenprall Substantiv | zderzenienoun |
zusammenstoßen | zusammenprallen Verb | zderzaćverb |