winter w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Winter [des Winters; die Winter] Substantiv | zimanoun |
| Winterduftgeißblatt Substantiv | suchodrzew Purpusa(botanika, botaniczny) Lonicera × purpusii, mieszaniec dwóch chińskich gatunków wiciokrzewu |
| Winterferienlager Substantiv | zimowiskonoun |
| der Wintergarten [des Wintergartens; die Wintergärten] Substantiv | ogród zimowy(architektura, architektoniczny) (ogrodnictwo, ogrodniczy) wydzielona i mocno przeszklona część budynku wypełniona wieloma wyeksponowanymi całorocznymi roślinami; |
| Wintergoldhähnchen | Goldhähnchen Substantiv | mysikrólik(ornitologia, ornitologiczny) Regulus regulus, mały, eurazjatycki ptak owadożerny; |
| das Wintergrün (Pflanzengattung) Substantiv | gruszyczka(botanika, botaniczny) Pyrola L., rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych; |
| die Frühlingszwiebel [der Frühlingszwiebel; die Frühlingszwiebeln] (auch: Winterzwiebel, Frühzwiebel, Jungzwiebel, Lauchzwiebel, Frühlingslauch, Zwiebelröhrl, Zwiebelröhrchen, Röhrenlauch, Schluppenzwiebel, Schlottenzwiebel, Schnittzwiebel, Ewige Zwiebel, Winterheckenzwiebel, Winterhecke, Weiße Florentiner, Grober Schnittlauch, Jakobslauch, Johannislauch, Fleischlauch, Hohllauch oder Schnattra) Substantiv | dymka(rolnictwo, rolniczy) roczna, mała cebula zwyczajna (jadalna), zwykle przeznaczona do sadzenia, otrzymywana przez bardzo gęsty wysiew nasion |
| der Grünkohl [des Grünkohl(e)s; die Grünkohle] (auch Braunkohl, Krauskohl, Blätterkohl, Federkohl, Winterkohl oder Oldenburger Palme) Substantiv | jarmuż(botanika, botaniczny) Brassica oleracea var. sabellica L., odmiana botaniczna kapusty warzywnej o mocno pomarszczonych liściach; |
| der Winterkurort Substantiv | zimowiskonoun |
| Winterkälte | Winterlichkeit | hart Winter Substantiv | zimowlina(średniopolski) sroga, tęga zima |
| der Lauch [des Lauch(e)s; die Lauche] (auch: Porree, Breitlauch, Winterlauch, Welschzwiebel, Gemeiner Lauch, Spanischer Lauch, Aschlauch, Fleischlauch) Substantiv | por(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) warzywo z młodych pędów pora (1.1) |
| winterlich [winterlicher; am winterlichsten] Adjektiv | zimowyadjective zimowyadjective |
| der Winterling [des Winterlings; die Winterlinge] Substantiv | rannik(botanika, botaniczny) Eranthis, rodzaj bylin z rodziny jaskrowatych; |
| wintern [winterte; hat gewintert] Verb | zimowaćverb |
| das Winterquartier [des Winterquartiers; die Winterquartiere] Substantiv | zimowiskonoun |
| winters | |
| der Winterschlaf [des Winterschlaf(e)s; —] Substantiv | sen zimowy(biologia, biologiczny) (zoologia, zoologiczny) u zwierząt spowolnienie procesów życiowych w okresie zimy; |
| die Wintersonnenwende [der Wintersonnenwende; die Wintersonnenwenden] Substantiv | przesilenie zimowe(astronomia, astronomiczny) moment górowania Słońca w zenicie w możliwie najdalej na południe wysuniętej szerokości geograficznej półkuli północnej; |
| der Wintersport [des Wintersport(e)s; —] Phrase | sport zimowyphrase |
| Winterthur | |
| Wintertraube Substantiv | kłąb zimowy(pszczelarstwo, pszczelarski) grono pszczół zwarcie skupionych obok siebie w celu ogrzania gniazda w czasie zimy; |
| die Olympische Winterspiele Phrase |
