Niemiecki | Polski |
---|---|
der Stiel [des Stiel(e)s; die Stiele] Substantiv | rękojeśćnoun |
die Stieleiche [der Stieleiche; die Stieleichen] (auch: Sommereiche oder Deutsche Eiche) Substantiv | dąb szypułkowy(systematyka) (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Quercus robur L., pospolity gatunek drzewa z rodziny bukowatych, z owocami (tj. żołędziami) osadzonymi na długiej szypułce; |
stiellos Adjektiv | bezszypułkowy(botanika, botaniczny) niemający szypułek |
der Besenstiel [des Besenstiel(e)s; die Besenstiele] Substantiv | kij od miotłynoun kij od szczotkinoun |
der Blütenstiel Substantiv | szypułka(botanika, botaniczny) łodyżka, na której osadzony jest owoc lub kwiat; |
Eis am Stiel | |
Glattstieliger Hexenröhrling | |
Weißstielige Rotkappe Substantiv | koźlarz czerwony(mikologia, mikologiczny) Leccinum aurantiacum, jadalny gatunek grzyba z rodziny borowikowatych o czerwonej barwie kapelusza; |