stiel znamená v Polsčina

Nemčina	Polsčina
der Stiel [des Stiel(e)s; die Stiele] Substantiv	rękojeśćnoun część jakiegoś narzędzia, przyrządu lub broni służąca do trzymania;
die Stieleiche [der Stieleiche; die Stieleichen] (auch: Sommereiche oder Deutsche Eiche) Substantiv	dąb szypułkowy(systematyka) (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Quercus robur L., pospolity gatunek drzewa z rodziny bukowatych, z owocami (tj. żołędziami) osadzonymi na długiej szypułce; noun
stiellos Adjektiv	bezszypułkowy(botanika, botaniczny) niemający szypułek adjective
der Besenstiel [des Besenstiel(e)s; die Besenstiele] Substantiv	kij od miotłynoun kij od szczotkinoun
der Blütenstiel Substantiv	szypułka(botanika, botaniczny) łodyżka, na której osadzony jest owoc lub kwiat; noun
Eis am Stiel	lód na patyku
Glattstieliger Hexenröhrling	borowik gladkotrzonowy
Weißstielige Rotkappe Substantiv	koźlarz czerwony(mikologia, mikologiczny) Leccinum aurantiacum, jadalny gatunek grzyba z rodziny borowikowatych o czerwonej barwie kapelusza; noun

História vyhľadávania