słownik Niemiecko-Polski »

stück w języku polskim

NiemieckiPolski
das Meisterstück [des Meisterstück(e)s; die Meisterstücke] Substantiv

majstersztyk(książkowy) coś wyjątkowo udanego, umiejętnie przeprowadzonego; osiągnięcie
noun

Meisterwerk | Meisterstück Substantiv

arcydzieło(przenośnie, przenośnia) dobrze wykonana praca
noun

arcydziełonoun
utwór artystyczny uważany przez większość za wybitny, ponadprzeciętny i ponadczasowy, wyróżniający się nieprzeciętnymi walorami literackimi, plastycznymi czy muzycznymi;

das Miststück [des Miststück(e)s; die Miststücke] Substantiv

pinda(wulgarnie, wulgaryzm) (pogardliwie, pogardliwy) kobieta, zwłaszcza źle prowadząca się
noun

das Mundstück [des Mundstück(e)s; die Mundstücke] Substantiv

ustnik(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) część instrumentu dętego w postaci rurki trzymanej w ustach lub przykładanej do nich w celu wdmuchania powietrza;
noun

ustniknoun
część aparatu służącego nurkowi do oddychania

ustniknoun
część papierosa lub fajki trzymana w ustach podczas palenia

mundstücklos Adjektiv

bezustnikowy(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) niemający ustnika
adjective

Möbel | Möbelstück Substantiv

mebelnoun
ruchomy sprzęt użytkowy przeznaczony do wyposażenia pomieszczeń;

Münze | Geldstück Substantiv

monetanoun
metalowy krążek lub wielobok, o określonym wymiarze, wadze i wzorze plastycznym, służący jako środek płatniczy;

das Prachtstück [des Prachtstück(e)s; die Prachtstücke] Substantiv

pięknośćnoun
piękna kobieta

ślicznotka(potocznie, potoczny) (pieszczotliwie, pieszczotliwy) bardzo ładna kobieta
noun

Splitter | Bruchstück Substantiv

odłameknoun
mała część odłamana od całości

Splitter | Sprengstück Substantiv

odłamek(wojskowość, wojskowy) część pocisku oderwana w czasie wybuchu
noun

Tat | Stück Substantiv

wyczynnoun
dokonanie czegoś niezwykłego, brawurowego

Zehncentstück Substantiv

dziesięciocentówka(numizmatyka, numizmatyczny) moneta o nominale dziesięciu centów
noun

Zerstücklung Substantiv

rąbanie(rzeczownik odczasownikowy) od rąbać
noun

Znüni | zweites Frühstück Substantiv

drugie śniadanienoun
lekki posiłek pomiędzy śniadaniem a obiadem, zwykle jedzony w przerwie od codziennych zajęć, poza domem;

12