scharf w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| scharf [schärfer; am schärfsten] Adjektiv | napalony(potocznie, potoczny) rozentuzjazmowany ostryadjective ostryadjective |
| Currypulver [des Currypulvers; die Currypulver] (scharf-pikante, dunkelgelbe Gewürzmischung indischer Herkunft) Phrase | curryphrase |
| scharf | pikant Adjektiv | ostry(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) o potrawie: mający intensywny smak, silnie odczuwany, gryzący, palący |
| scharf | spitz Adjektiv | ostryadjective ostryadjective |
| Scharfe Fetthenne Substantiv | rozchodnik ostry(botanika, botaniczny) roślina z gatunku rozchodnik ostry (1.1) rozchodnik ostry(botanika, botaniczny) Sedum acre L. gatunek rośliny z rodziny gruboszowatych; |
| der Scharfmacher [des Scharfmachers; die Scharfmacher] Substantiv | podszczuwacznoun podżegacznoun |
| der Scharfrichter [des Scharfrichters; die Scharfrichter] Substantiv | oprawcanoun |
| Scharfrichter | Henker Substantiv | katnoun |
| der Scharfsinn [des Scharfsinn(e)s; —] Substantiv | przenikliwośćnoun |
| Scharfsinn | Pfiffigkeit Substantiv | bystrośćnoun |
| scharfzüngig | spitzzüngig Adjektiv | zgryźliwyadjective |
| bissig | scharf | spitz Adjektiv | ciętyadjective |
| bissig | scharfzüngig Adjektiv | cięty(potocznie, potoczny) okazujący złość |
| Heckenschütze | Scharfschütze Substantiv | snajper(wojskowość, wojskowy) strzelec wyborowy, żołnierz przeszkolony do zwalczania celów odległych i trudno dostępnych za pomocą pojedynczych strzałów ze specjalnego karabinu; |
| spitz | scharf Adjektiv | ostry(matematyka, matematyczny) o kącie; o czymś, co ma kształt kąta: mniejszy niż 90° |
| ätzend | scharf Adjektiv | żrący(chemia, chemiczny) taki, który ma właściwość silnego rozpuszczania wielu substancji organicznych lub reagowania z nimi i „przeżerania się” |
