słownik Niemiecko-Polski »

rauen w języku polskim

NiemieckiPolski
die Klofrau [der Klofrau; die Klofrauen] Substantiv

babka klozetowanoun

pisuardesanoun

krauen [kraute; hat gekraut] Verb

popieścićverb

das misstrauen [des Misstrauens; —] Substantiv

nie ufaćnoun

niedowierzaćnoun

das Misstrauen [des Misstrauens; —] Substantiv

niedowierzenienoun

podejrzyliwośćnoun

powątpiewanienoun

das Misstrauensvotum [des Misstrauensvotums; die Misstrauensvoten/Misstrauensvota] Substantiv

wotum nieufności(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (administracja) uchwała wyrażająca niezadowolenie z działań ministra, rządu, zarządu spółki etc.;
noun

Morgendämmerung | Morgengrauen | Tagesanbruch | Tagesgrauen Substantiv

świtnoun
okres między nocą a dniem, gdy słońce wschodzi i niebo rozjaśnia się;

Muskovit | Antonit | Frauenglas | Kaliglimmer | Katzensilber | Muskowit Substantiv

muskowit(mineralogia, mineralogiczny) minerał z gromady krzemianów, o silnym perłowym połysku;
noun

Nadrauen Substantiv

Nadrowia(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) historyczna kraina pruska znajdująca się na wschód od rzeki Dejmy;
noun

die Putzfrau [der Putzfrau; die Putzfrauen] Substantiv

sprzątaczkanoun
kobieta zawodowo zajmująca się sprzątaniem, zwłaszcza pomieszczeń

sich anvertrauen Verb

powierzać(podniośle) poddawać się komuś lub czemuś z ufnością
verb

sich getrauen | sich trauen | sich wagen Verb

śmiećverb
mieć odwagę, śmiałość

vertrauen [vertraute; hat vertraut] (mit Dativ) Verb

ufaćverb
być przekonanym, że ktoś nie oszuka i nie zrobi niczego złego

Vertrauen [vertraute; hat vertraut] (mit Dativ) Substantiv

zaufanienoun
przeświadczenie, że można komuś ufać

Vertrauen | Glaube Substantiv

wiaranoun
przekonanie, że coś jest prawdą; ufność, zaufanie wobec rzeczy niepewnych, nie do końca znanych

die Vertrauensfrage [der Vertrauensfrage; die Vertrauensfragen] Phrase

wotum zaufaniaphrase

Vertrauensvorschuss

kredyt zaufania

skok wiary

Weltfrauentag

dzień kobiet

Zutrauen [traute zu; hat zugetraut] Substantiv

ufnośćnoun
skłonność do obdarzania zaufaniem

12

Historia wyszukiwania