Polski | Niemiecki |
---|---|
świt noun okres między nocą a dniem, gdy słońce wschodzi i niebo rozjaśnia się; | Morgendämmerung | Morgengrauen | Tagesanbruch | TagesgrauenSubstantiv |
świt noun światło widoczne o świcie (1.1) | Dämmerlicht | DämmerscheinSubstantiv |
świta noun otoczenie asystujące przywódcy | das Gefolge [des Gefolges; die Gefolge]Substantiv |
świtać verb o dniu zaczynać się | dämmern [dämmerte; hat gedämmert]Verb |
świtezianka (mitologia, mitologiczny) rusałka zamieszkująca jezioro Świteź noun | WasserjungfrauSubstantiv |
świtezianka (zoologia, zoologiczny) Calopteryx sp., rodzaj ważki równoskrzydłej żyjącej nad brzegami wód bieżących w Eurazji i północnej Afryce noun | PrachtlibelleSubstantiv |
świtezianka błyszcząca (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Calopteryx splendens Harris, gatunek ważki z rodziny świteziankowatych, o metalicznym ubarwieniu; noun | gebänderte PrachtlibelleSubstantiv |
prześwitywać verb | abzeichnen [zeichnete ab; hat abgezeichnet]Verb |