psycho w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| Psycho Substantiv | psychicznynoun |
| psycho- | psycho-pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek z psychiką |
| psychoaktiv Adjektiv | psychoaktywny(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) (biochemia, biochemiczny) działający pobudzająco na psychikę i stany emocjonalne |
| die Psychoanalyse [der Psychoanalyse; die Psychoanalysen] Substantiv | psychoanaliza(psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) metoda leczenia zaburzeń psychicznych oparta na założeniach psychoanalizy (1.1) psychoanaliza(psychologia, psychologiczny) kierunek w psychologii XX w. stworzony przez Zygmunta Freuda, tłumaczący strukturę, działanie i rozwój osobowości, a także zjawiska społeczno-historyczne oddziaływaniem nieświadomych mechanizmów motywacyjnych pozostających we wzajemnych konfliktach |
| der Psychoanalytiker [des Psychoanalytikers; die Psychoanalytiker] Substantiv | psychoanalityknoun |
| die Psycholinguistik [der Psycholinguistik; —] Substantiv | psycholingwistyka(językoznawstwo, językoznawczy) (psychologia, psychologiczny) dziedzina nauki na pograniczu psychologii i językoznawstwa zajmująca się psychologicznymi podstawami funkcjonowania języka; |
| der Psychologe [des Psychologen; die Psychologen] Substantiv | psycholog(psychologia, psychologiczny) specjalista w dziedzinie psychologii |
| die Psychologie [der Psychologie; —] Substantiv | psychologianoun |
| die Psychologin [der Psychologin; die Psychologinnen] Substantiv | psycholog(psychologia, psychologiczny) specjalistka w dziedzinie psychologii psycholożka(zawód, zawodowy, zawodowo) (psychologia, psychologiczny) kobieta, która specjalizuje się w dziedzinie psychologii |
| psychologisch Adjektiv | psychologicznyadjective |
| der Psychopath [des Psychopathen; die Psychopathen] Substantiv | psychopata(psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) człowiek cierpiący na psychopatię |
| die Psychopathie [der Psychopathie; die Psychopathien] Substantiv | psychopatia(psychologia, psychologiczny) zaburzenie osobowości charakteryzujące się trwałym wzorcem lekceważenia i łamania norm społecznych oraz praw innych ludzi; |
| psychopatisch Adjektiv | psychopatycznyadjective |
| das Psychopharmakon [des Psychopharmakons; die Psychopharmaka] Substantiv | psychotrop(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) (potocznie, potoczny) lek psychotropowy |
| Psychophysiologie Substantiv | psychofizjologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka z pogranicza psychologii i fizjologii, zajmująca się związkiem między procesami psychicznymi i fizjologicznymi; |
| Psychopomp Substantiv | psychopomp(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) istota (anioł, bóstwo, duch, zwierzę) odprowadzająca lub przenosząca dusze zmarłych do świata pozagrobowego; |
| die Psychose [der Psychose; die Psychosen] Substantiv | psychoza(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) choroba psychiczna objawiająca się halucynacjami, urojeniami, niezdolnością do współżycia społecznego; |
| die Psychosomatik [der Psychosomatik; —] Substantiv | psychosomatyka(medycyna, medyczny) dział medycyny, który bada związek pomiędzy zaburzeniami psychicznymi i somatycznymi |
| psychosomatisch Adjektiv | psychosomatyczny(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) dotyczący relacji psychicznych i cielesnych w organizmie; wynikający z oddziaływań psychiki na ciało |
| der Psychotherapeut [des Psychotherapeuten; die Psychotherapeuten] Substantiv | psychoterapeutanoun |
| die Psychotherapeutin [der Psychotherapeutin; die Psychotherapeutinnen] Substantiv | psychoterapeutkanoun |
| psychotherapeutisch Adjektiv | psychoterapeutycznyadjective |
| die Psychotherapie [der Psychotherapie; die Psychotherapien] Substantiv | psychoterapia(psychologia, psychologiczny) leczenie metodą bez użycia leków przy zastosowaniu np. perswazji czy sugestii; |
| psychotisch [psychotischer; am psychotischsten] Adjektiv | psychotyczny(psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) właściwy psychozie, charakteryzujący się psychozą |
| die Metempsychose [der Metempsychose; die Metempsychosen] Substantiv | metempsychozanoun |
| die Parapsychologie [der Parapsychologie; —] Substantiv | parapsychologianoun |
| der Schulpsychologe [des Schulpsychologen; die Schulpsychologen] Substantiv |
