psycho- w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| psycho- pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek z psychiką | |
| psychoaktywny (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) (biochemia, biochemiczny) działający pobudzająco na psychikę i stany emocjonalne adjective | psychoaktivAdjektiv |
| psychoanalityk noun psycholog, który stosuje psychoanalizę w leczeniu swoich pacjentów | der Psychoanalytiker [des Psychoanalytikers; die Psychoanalytiker]Substantiv |
| psychoanaliza (psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) metoda leczenia zaburzeń psychicznych oparta na założeniach psychoanalizy (1.1) noun | die Psychoanalyse [der Psychoanalyse; die Psychoanalysen]Substantiv |
| psychoanaliza (psychologia, psychologiczny) kierunek w psychologii XX w. stworzony przez Zygmunta Freuda, tłumaczący strukturę, działanie i rozwój osobowości, a także zjawiska społeczno-historyczne oddziaływaniem nieświadomych mechanizmów motywacyjnych pozostających we wzajemnych konfliktach noun | die Psychoanalyse [der Psychoanalyse; die Psychoanalysen]Substantiv |
| psychodeliczny adjective będący przejawem lub powodujący stan psychodeliczny (1.1-2) | psychedelischAdjektiv |
| psychofizjologia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka z pogranicza psychologii i fizjologii, zajmująca się związkiem między procesami psychicznymi i fizjologicznymi; noun | PsychophysiologieSubstantiv |
| psycholingwistyka (językoznawstwo, językoznawczy) (psychologia, psychologiczny) dziedzina nauki na pograniczu psychologii i językoznawstwa zajmująca się psychologicznymi podstawami funkcjonowania języka; noun | die Psycholinguistik [der Psycholinguistik; —]Substantiv |
| psycholog (psychologia, psychologiczny) specjalista w dziedzinie psychologii noun | der Psychologe [des Psychologen; die Psychologen]Substantiv |
| psycholog (psychologia, psychologiczny) specjalistka w dziedzinie psychologii noun | die Psychologin [der Psychologin; die Psychologinnen]Substantiv |
| psycholog szkolny noun | der Schulpsychologe [des Schulpsychologen; die Schulpsychologen]Substantiv |
| psychologia noun nauka badająca psychikę oraz zachowanie człowieka; | die Psychologie [der Psychologie; —]Substantiv |
| psychologiczny adjective dotyczący psychologii | psychologischAdjektiv |
| psycholożka (zawód, zawodowy, zawodowo) (psychologia, psychologiczny) kobieta, która specjalizuje się w dziedzinie psychologii noun | die Psychologin [der Psychologin; die Psychologinnen]Substantiv |
| psychopata (psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) człowiek cierpiący na psychopatię noun | der Psychopath [des Psychopathen; die Psychopathen]Substantiv |
| psychopatia (psychologia, psychologiczny) zaburzenie osobowości charakteryzujące się trwałym wzorcem lekceważenia i łamania norm społecznych oraz praw innych ludzi; noun | die Psychopathie [der Psychopathie; die Psychopathien]Substantiv |
| psychopatyczny adjective charakteryzujący psychopatę, o cechach psychopaty; świadczący o psychopatii | psychopatischAdjektiv |
| psychopomp (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) istota (anioł, bóstwo, duch, zwierzę) odprowadzająca lub przenosząca dusze zmarłych do świata pozagrobowego; noun | PsychopompSubstantiv |
| psychosomatyczny (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) dotyczący relacji psychicznych i cielesnych w organizmie; wynikający z oddziaływań psychiki na ciało adjective | psychosomatischAdjektiv |
| psychosomatyka (medycyna, medyczny) dział medycyny, który bada związek pomiędzy zaburzeniami psychicznymi i somatycznymi noun | die Psychosomatik [der Psychosomatik; —]Substantiv |
| psychoterapeuta noun specjalista w dziedzinie psychoterapii | der Psychotherapeut [des Psychotherapeuten; die Psychotherapeuten]Substantiv |
| psychoterapeutka noun specjalistka w dziedzinie psychoterapii | die Psychotherapeutin [der Psychotherapeutin; die Psychotherapeutinnen]Substantiv |
| psychoterapeutyczny adjective dotyczący psychoterapii | psychotherapeutischAdjektiv |
| psychoterapia (psychologia, psychologiczny) leczenie metodą bez użycia leków przy zastosowaniu np. perswazji czy sugestii; noun | die Psychotherapie [der Psychotherapie; die Psychotherapien]Substantiv |
| psychotrop (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) (potocznie, potoczny) lek psychotropowy noun | das Psychopharmakon [des Psychopharmakons; die Psychopharmaka]Substantiv |
| psychotyczny (psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) właściwy psychozie, charakteryzujący się psychozą adjective | psychotisch [psychotischer; am psychotischsten]Adjektiv |
| psychoza (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) choroba psychiczna objawiająca się halucynacjami, urojeniami, niezdolnością do współżycia społecznego; noun | die Psychose [der Psychose; die Psychosen]Substantiv |
