pony w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| das Pony [des Ponys; die Ponys] Substantiv | grzywka(fryzyjski) włosy przycięte tak, że spadają na czoło kucyk(zoologia, zoologiczny) mały lub niedorosły kuc |
| Anthroponym Substantiv | antroponim(językoznawstwo, językoznawczy) osobowa nazwa własna |
| das Leben ist kein Ponyhof | |
| der das Eponym [des Eponym, des Eponym, des Eponyms, des Eponyms, des Eponymen, des Eponymen; die Eponyme, die Eponymen, die Eponyma] Substantiv | eponim(językoznawstwo, językoznawczy) słowo utworzone od nazwy własnej; |
| Hyponym Adjektiv | hiponimiczny(językoznawstwo, językoznawczy) związany z hiponimią, dotyczący hiponimii |
| Hyponym | Unterbegriff Substantiv | hiponim(językoznawstwo, językoznawczy) wyraz o znaczeniu węższym od danego i podrzędnym wobec niego, np. „drzewo” w stosunku do słowa „roślina”; |
| Hyponymie Substantiv | hiponimia(językoznawstwo, językoznawczy) relacja między wyrazem o treści bardzo szczegółowej i zakresie węższym a wyrazem o treści bardziej ogólnej i szerszym zakresie; |
| Kleinpferd | Pony Substantiv | kuc(zoologia, zoologiczny) koń niewielkich rozmiarów, nie przekraczający 148 cm w kłębie; |
| Kohyponym | |
| landais pony Adjektiv | landyjskiadjective |
| Toponym | Ortsname Substantiv | toponim(geografia, geograficzny) (językoznawstwo, językoznawczy) nazwa własna jakiegoś punktu lub obszaru geograficznego (miasta, państwa, rzeki itd.); |
