Niemiecki | Polski |
---|---|
Oberösterreich [Oberösterreich(s); —] (österreichisches Bundesland) (Abkürzung: OÖ) Substantiv | Górna Austria(geografia, geograficzny) (administracja) kraj związkowy w zachodniej Austrii ze stolicą w Linzu; |
oberösterreichisch Adjektiv | górnoaustriackiadjective |
Oberpfalz Substantiv | Górny Palatynat(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w południowych Niemczech, na wschodzie obecnego kraju związkowego Bawaria |
oberrheinisch Adjektiv | górnoreńskiadjective |
Oberrheinische Tiefebene Substantiv | Nizina Górnoreńska(geografia, geograficzny) kraina geograficzna rzeki Ren pomiędzy jej górnym a środkowym biegiem, od zachodu ograniczona Wogezami, od wschodu Schwarzwaldem; |
der Oberschenkelknochen [des Oberschenkelknochens; die Oberschenkelknochen] Substantiv | kość udowanoun |
Oberschlesien Substantiv | Górny Śląsk(geografia, geograficzny) część Śląska należąca obecnie do Polski i Czech; |
oberschlesisch Adjektiv | górnośląski(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (historia, historyczny, historycznie) dotyczący Górnego Śląska, związany z Górnym Śląskiem, pochodzący z Górnego Śląska, właściwy Górnemu Śląskowi |
die Oberschule [der Oberschule; die Oberschulen] Substantiv | liceum(edukacja, edukacyjny) szkoła średnia ogólnokształcąca lub zawodowa, przygotowująca do studiów uniwersyteckich; szkoła średnia(edukacja, edukacyjny) szkoła ogólnokształcąca, techniczna lub zawodowa |
Obersorbisch Substantiv | górnołużycki(językoznawstwo, językoznawczy) język górnołużycki (1.1); |
Oberst Substantiv | pułkownik(wojskowość, wojskowy) wyższy stopień oficerski niższy od generała; |
oberster Gerichtshof Substantiv | Sąd Najwyższy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) naczelny sąd w państwie; |
der Oberstleutnant [des Oberstleutnants; die Oberstleutnants] Substantiv | podpułkownik(wojskowość, wojskowy) stopień oficerski, w Wojsku Polskim bezpośrednio poprzedzający pułkownika, a powyżej stopnia majora; |
Obervolta Substantiv | Górna Wolta(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nazwa Burkiny Faso do 1984 r. |
Oberwappen Substantiv | pieczątka(zdrobniale) pieczęć |
obgleich | obschon | obwohl | acz(przestarzałe, przestarzały) (książkowy) spójnik wyrażający łączność treści przeciwstawnych lub znacznie różniących się |
die Obhut [der Obhut; —] Substantiv | pod opiekąnoun |
Obhut | Pflege Substantiv | piecza(książkowy) obejmowanie opieką |
obig | |
Objekt Substantiv | dopełnienie(gramatyka) część zdania oznaczająca przedmiot wykonywanej czynności; obiekt(informatyka, informatyczny) istniejąca w pamięci komputera reprezentacja klasy lub struktury obiektnoun obiektnoun obiektnoun |
Objekt- Adjektiv | przedmiotowy(gramatyka) odnoszący się do przedmiotu czynności, tj. dopełnienia |
Objektcode Substantiv | kod wynikowy(informatyka, informatyczny) kod utworzony przez translator w wyniku translacji kodu źródłowego; |
Objektifizierung Substantiv | uprzedmiotowienie(rzeczownik odczasownikowy) od uprzedmiotowić |
Objektiv [objektiver; am objektivsten] Substantiv | obiektyw(technologia, technika, techniczny) (fotografia) soczewka, układ optyczny lub magnetyczny, przenoszący obraz przedmiotu do dalszej części urządzenia |
objektiv [objektiver; am objektivsten] Adjektiv | obiektywnyadjective przedmiotowy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) stanowiący przedmiot prawa przedmiotowyadjective |
objektivieren [objektivierte; hat objektiviert] Verb | obiektywizowaćverb |
der Objektivismus [des Objektivismus; —] Substantiv | obiektywizm(filozofia, filozoficzny) doktryna, która uznaje rzeczywistość obiektywną, tj. istniejącą poza podmiotem poznającym (człowiekiem) i niezależnie od niego |
die Objektivität [der Objektivität ; die Objektivitäten] Substantiv | obiektywizmnoun obiektywnośćnoun |
objektorientiert [objektorientierter; am objektorientiertesten] Adjektiv | obiektowy(informatyka, informatyczny) taki, który do tworzenia programów wykorzystuje koncepcję obiektów, zawierających dane oraz metody |
die Oblate [der Oblate; die Oblaten] Substantiv | opłateknoun |