kräfte w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| Kräfte Substantiv | siłynoun |
| die Kraft [der Kraft; die Kräfte] Substantiv | moc(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) obowiązywanie jakiegoś prawa, ustawy mocnoun mocarstwo(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo pełniące kluczową rolę w stosunkach międzynarodowych; siła(fizyka, fizyczny) wektorowa miara oddziaływań fizycznych między ciałami; siłanoun siłanoun wigornoun |
| die Anziehungskraft [der Anziehungskraft; die Anziehungskräfte] Verb | czerpaćverb nabieraćverb nabraćverb nabraćverb nabraćverb odsłaniaćverb skierowaćverb |
| die Anziehungskraft [der Anziehungskraft; die Anziehungskräfte] Substantiv | atrakcyjnośćnoun siła pociąganianoun |
| die Arbeitskraft [der Arbeitskraft; die Arbeitskräfte] Substantiv | siła robocza(ekonomia, ekonomiczny) ogół pracowników, robotników, którzy są lub mogą zostać zatrudnieni |
| Armee | Heer | Militär | Streitkräfte | Streitmacht Substantiv | wojskonoun |
| die Leuchtkraft [der Leuchtkraft; die Leuchtkräfte] Substantiv | jasność(astronomia, astronomiczny) ilość energii świetlnej wysyłanej przez ciało niebieskie w jednostce czasu; |
| die Muskelkraft [der Muskelkraft; die Muskelkräfte] Substantiv | krzepanoun |
| die Schwerkraft [der Schwerkraft; die Schwerkräfte] Substantiv | siła ciężkościnoun |
| die Streitkräfte Substantiv | siły zbrojne(wojskowość, wojskowy) całe wojsko danego państwa |
| die Zentrifugalkraft [der Zentrifugalkraft; die Zentrifugalkräfte] Substantiv | siła odśrodkowa(fizyka, fizyczny) siła w ruchu obrotowym, skierowana na zewnątrz od osi obrotu; |
