moc w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| moc (fizyka, fizyczny) ilość pracy w jednostce czasu, wielkość fizyczna wyrażana w watach; noun | Kraft | LeistungSubstantiv |
| moc (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) obowiązywanie jakiegoś prawa, ustawy noun | die Kraft [der Kraft; die Kräfte]Substantiv |
| moc noun siła, umiejętność, zdolność do wysiłku | die Kraft [der Kraft; die Kräfte]Substantiv |
| mocarstwo (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo pełniące kluczową rolę w stosunkach międzynarodowych; noun | die Kraft [der Kraft; die Kräfte]Substantiv |
| mocarstwo noun | die Weltmacht [der Weltmacht; die Weltmächte]Substantiv |
| mocarstwo atomowe | |
| mocarstwo lokalne | |
| mocarz (podniośle) człowiek posiadający wielką siłę fizyczną lub duchową noun | der Riese [des Riese(n); die Riesen]Substantiv |
| mocarz noun potężny władca | der Herrscher [des Herrschers; die Herrscher]Substantiv |
| mocja (gramatyka) zmiana rodzaju gramatycznego rzeczownika przy pomocy przyrostka noun | Motion | MovationSubstantiv |
| mocna strona noun | die Stärke [der Stärke; die Stärken]Substantiv |
| mocno adverb w sposób mocny | kräftig | starkAdverb |
| mocny adjective wytrzymały | stark [stärker; am stärksten]Adjektiv |
| mocny jak byk (potocznie, potoczny) bardzo silny adjective | stark wie ein OchseAdjektiv |
| mocowanie (rzeczownik odczasownikowy) od mocować noun | die Fixierung [der Fixierung; die Fixierungen]Substantiv |
| mocować verb przytwierdzać coś do czegoś | anbringen [brachte an; hat angebracht]Verb |
| mocz (fizjologia, fizjologiczny) płynne resztki usuwane z organizmu zwierząt; noun | Urin | HarnSubstantiv |
| moczan (chemia, chemiczny) sól lub ester kwasu moczowego noun | das Urat [des Urat(e)s; die Urate]Substantiv |
| moczar (książkowy) teren podmokły noun | das Sumpfland [des Sumpfland(e)s; —]Substantiv |
| moczary (hydrologia, hydrologiczny) (książkowy) tereny podmokłe noun | der Sumpf [des Sumpf(e)s; die Sümpfe]Substantiv |
| mocznica (medycyna, medyczny) stan zatrucia ustroju produktami przemiany materii (m.in. mocznikiem) jako przejaw zaawansowanej niewydolności nerek, powodujący wiele przykrych objawów, jak np. męczliwość, wymioty, wyniszczenie, bóle głowy, świąd, obrzęk płuc, krwawienia itd.; noun | Harnvergiftung | UrämieSubstantiv |
| mocznik noun | der Harnstoff [des Harnstoffs; —]Substantiv |
| moczopędny adjective taki, który wywołuje wydzielanie moczu lub zwiększenie jego objętości | harntreibendAdjektiv |
| moczowód (anatomia, anatomiczny) parzysty przewód biegnący z miedniczki nerkowej do pęcherza moczowego; noun | Harnleiter | UreterSubstantiv |
| moczyć | |
| moczyć verb moczyć (1.1) samego siebie | das einweichenVerb |
| moczyć verb moczyć (1.1) siebie wzajemnie | das einweichenVerb |
| moczyć verb powodować, że coś staje się mokre | das einweichenVerb |
| akcesoria samochodowe noun | das Autozubehör [des Autozubehörs; —]Substantiv |
| akumulator samochodowy (motoryzacja) (zobacz) [[akumulator, samochodowy]] noun | die Autobatterie [der Autobatterie; die Autobatterien]Substantiv |
| anemochoria | |
| apteczka pierwszej pomocy noun pojemnik służący do przechowywania materiałów i środków przeznaczonych do udzielania pierwszej pomocy | Erste-Hilfe-Kasten | VerbandkastenSubstantiv |
| atlas samochodowy noun | der Autoatlas [des Autoatlas(ses); die Autoatlasse/Autoatlanten]Substantiv |
| bakteriomocz (medycyna, medyczny) obecność bakterii w moczu; noun | BakteriurieSubstantiv |
| bomba samochodowa noun | die Autobombe [der Autobombe; die Autobomben]Substantiv |
| cewka moczowa (anatomia, anatomiczny) zakończenie układu moczowego, przez które na zewnątrz wyprowadzany jest mocz; noun | Harnröhre | UrethraSubstantiv |
| choroba lokomocyjna (medycyna, medyczny) schorzenie wywołane podczas poruszania się dowolnymi środkami transportu; noun | die Reisekrankheit [der Reisekrankheit; die Reisekrankheiten]Substantiv |
| cmentarzysko samochodów noun | der Autofriedhof [des Autofriedhof(e)s; die Autofriedhöfe]Substantiv |
| cyberprzemoc (psychologia, psychologiczny) (informatyka, informatyczny) prześladowanie, obrażanie, nękanie, wyśmiewanie kogoś z wykorzystaniem Internetu lub telefonu komórkowego; noun | Cyber-BullyingSubstantiv |
| deklinacja mocna (gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych języków, np. niemieckim, islandzkim noun | starke DeklinationSubstantiv |
