Niemiecki | Polski |
---|---|
die Klappe [der Klappe; die Klappen] Substantiv | gęba(potocznie, potoczny) (anatomia, anatomiczny) usta jadaczkanoun japanoun klapanoun klapkanoun koparanoun paszczanoun pokrywanoun pokrywkanoun wieczkonoun zastawka(anatomia, anatomiczny) błoniasty fałd zapobiegający cofaniu się płynu |
Klappe halten Verb | zamknąć(potocznie, potoczny) (pospolicie) przestać mówić, być cicho, uciszyć się |
Klappergrasmücke Substantiv | piegża(ornitologia, ornitologiczny) Sylvia curruca, niewielki ptak eurazjatycki wijący gniazda wewnątrz ciernistych krzewów lub żywopłotów; |
die Klapperkiste [der Klapperkiste; die Klapperkisten] Substantiv | gruchot(potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) zniszczony, zużyty, stary przedmiot, np. pojazd |
klappern [klapperte; hat/ist geklappert] Verb | kołatać(książkowy) uderzać za pomocą kołatki w drzwi kołataćverb |
klappern | flattern Verb | łopotać(książkowy) wytwarzać charakterystyczny dźwięk, będąc szybko poruszanym |
Klapperschlange Substantiv | grzechotnik(herpetologia, herpetologiczny) wąż o długich zębach jadowych i z charakterystyczną grzechotką na końcu ogona; |
der Klapperstorch [des Klapperstorch(e)s; die Klapperstörche] Substantiv | bociek(potocznie, potoczny) (pieszczotliwie, pieszczotliwy) bocian |
Klapperstorch | Weißstorch Substantiv | bocian biały(ornitologia, ornitologiczny) ptak z gatunku bocianów białych (1.1) |
Klappertopf Substantiv | szelężnik(botanika, botaniczny) Rhinanthus, rodzaj roślin zielnych z rodziny zarazowatych; |
die Absperrklappe Substantiv | zawór motylkowy(technologia, technika, techniczny) rodzaj zaworu |
aufklappen [klappte auf; hat aufgeklappt] Verb | otworzyćverb rozkładaćverb rozłożyćverb |
die Klappe halten | |
Filmklappe Substantiv | klaps(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) urządzenie wykorzystywane między ujęciami; |
gelingen | klappen Verb | udawaćverb |
Großer Klappertopf Substantiv | szelężnik większy(botanika, botaniczny) Rhinanthus serotinus, gatunek roślin z rodziny zarazowatych; |
die Heckklappe [der Heckklappe; die Heckklappen] Adjektiv | tailgate(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dotyczący stosowania glissand w grze na puzonie |
hinhauen | klappen Verb | wypalać(potocznie, potoczny) być pomyślnie realizowanym |
Rassel | Klapper Substantiv | grzechotkanoun |
die Scheuklappe [der Scheuklappe; die Scheuklappen] Substantiv | klapkanoun |
Storch | Adebar | Gevatter Langbein | Klapperstorch | Langbein | Meister Adebar Substantiv | bocian(potocznie, potoczny) (ornitologia, ornitologiczny) bocian biały |
zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen | upiec dwie pieczenie przy jednym ogniuzałatwić dwie sprawy przy jednej okazji, odnieść podwójną korzyść |
zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen Verb | upiec dwie pieczenie na jednym ogniuverb |