słownik Niemiecko-Polski »

klappe w języku polskim

NiemieckiPolski
die Klappe [der Klappe; die Klappen] Substantiv

gęba(potocznie, potoczny) (anatomia, anatomiczny) usta
noun

jadaczkanoun

japanoun

klapanoun
każda część ubrania zaginana i odkładana

klapkanoun

koparanoun

paszczanoun

pokrywanoun

pokrywkanoun

wieczkonoun

zastawka(anatomia, anatomiczny) błoniasty fałd zapobiegający cofaniu się płynu
noun

Klappe halten Verb

zamknąć(potocznie, potoczny) (pospolicie) przestać mówić, być cicho, uciszyć się
verb

Klappergrasmücke Substantiv

piegża(ornitologia, ornitologiczny) Sylvia curruca, niewielki ptak eurazjatycki wijący gniazda wewnątrz ciernistych krzewów lub żywopłotów;
noun

die Klapperkiste [der Klapperkiste; die Klapperkisten] Substantiv

gruchot(potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) zniszczony, zużyty, stary przedmiot, np. pojazd
noun

klappern [klapperte; hat/ist geklappert] Verb

kołatać(książkowy) uderzać za pomocą kołatki w drzwi
verb

kołataćverb
wydawać głuchy odgłos poprzez uderzanie

klappern | flattern Verb

łopotać(książkowy) wytwarzać charakterystyczny dźwięk, będąc szybko poruszanym
verb

Klapperschlange Substantiv

grzechotnik(herpetologia, herpetologiczny) wąż o długich zębach jadowych i z charakterystyczną grzechotką na końcu ogona;
noun

der Klapperstorch [des Klapperstorch(e)s; die Klapperstörche] Substantiv

bociek(potocznie, potoczny) (pieszczotliwie, pieszczotliwy) bocian
noun

Klapperstorch | Weißstorch Substantiv

bocian biały(ornitologia, ornitologiczny) ptak z gatunku bocianów białych (1.1)
noun

Klappertopf Substantiv

szelężnik(botanika, botaniczny) Rhinanthus, rodzaj roślin zielnych z rodziny zarazowatych;
noun

die Absperrklappe Substantiv

zawór motylkowy(technologia, technika, techniczny) rodzaj zaworu
noun

aufklappen [klappte auf; hat aufgeklappt] Verb

otworzyćverb

rozkładaćverb

rozłożyćverb

die Klappe halten

zamknij się

Filmklappe Substantiv

klaps(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) urządzenie wykorzystywane między ujęciami;
noun

gelingen | klappen Verb

udawaćverb
odnosić dobry, właściwy, pomyślny, pozytywny skutek

Großer Klappertopf Substantiv

szelężnik większy(botanika, botaniczny) Rhinanthus serotinus, gatunek roślin z rodziny zarazowatych;
noun

die Heckklappe [der Heckklappe; die Heckklappen] Adjektiv

tailgate(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dotyczący stosowania glissand w grze na puzonie
adjective

hinhauen | klappen Verb

wypalać(potocznie, potoczny) być pomyślnie realizowanym
verb

Rassel | Klapper Substantiv

grzechotkanoun
rodzaj zabawki dla niemowląt grzechoczącej przy potrząsaniu

die Scheuklappe [der Scheuklappe; die Scheuklappen] Substantiv

klapkanoun
przesłona na oczy konia, ograniczająca pole widzenia

Storch | Adebar | Gevatter Langbein | Klapperstorch | Langbein | Meister Adebar Substantiv

bocian(potocznie, potoczny) (ornitologia, ornitologiczny) bocian biały
noun

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen

upiec dwie pieczenie przy jednym ogniuzałatwić dwie sprawy przy jednej okazji, odnieść podwójną korzyść

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen Verb

upiec dwie pieczenie na jednym ogniuverb
załatwić dwie sprawy jednocześnie