słownik Niemiecko-Polski »

heilig w języku polskim

NiemieckiPolski
heilig [heiliger; am heiligsten] Adjektiv

święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) o osobie: ktoś uznany przez jakiś Kościół lub społeczność za godnego kultu;
adjective

święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) o rzeczy: coś godnego kultu religijnego
adjective

Heilig Abend Substantiv

wigilianoun
tradycyjna, uroczysta wieczerza w wigilię (1.1) Bożego Narodzenia

heilig machen Verb

święcićverb
czynić świętym, nakładać charakter sakralny

heilig Messe Substantiv

msza święta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) celebracja liturgiczna sprawowana w katolicyzmie i prawosławiu;
noun

der Heiligabend [des Heiligabends; die Heiligabende] Substantiv

Wigilia(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dzień poprzedzający święto Bożego Narodzenia;
noun

die Heilige Substantiv

święta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta uznana przez Kościół za godną kultu
noun

Heilige drei Könige Substantiv

Trzej Królowie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) postacie z biblijnej opowieści, które podążając za Gwiazdą Betlejemską przybyły do nowonarodzonego Chrystusa z darami;
noun

Heilige Schar Substantiv

Święty Hufiec(historia, historyczny, historycznie) słynny z waleczności tebański oddział wojowników składający się z homoseksualnych kochanków, sformowany w 378 r. p.n.e.;
noun

Święty Zastęp(historia, historyczny, historycznie) słynny z waleczności tebański oddział wojowników składający się z homoseksualnych kochanków, sformowany w 378 r. p.n.e.;
noun

Heilige Schrift Substantiv

Pismo Święte(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) Biblia
noun

Heilige Schrift | Bibel Substantiv

Pismo(skrót, skrótowiec, skrótowo) Pismo Święte, Biblia
noun

heiligen [heiligte; hat geheiligt] Verb

poświęcać(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dokonywać poświęcenia; pokropić coś wodą święconą
verb

poświęcićverb

uświęcaćverb
sprawiać, by ktoś lub coś stawało się święte

der Heiligenschein [des Heiligenscheins; die Heiligenscheine] Substantiv

glorianoun

nimbnoun

der Heiliger Substantiv

świętynoun
mężczyzna święty w znaczeniu (1.1)

heiliger als der Papst Verb

być świętszym od papieżaverb
wykazywać większą gorliwość w jakiejś sprawie, jakimś działaniu, niż jest to wymagane czy potrzebne

der Gründonnerstag [des Gründonnerstag(e)s; die Gründonnerstage] (auch: hoher Donnerstag, heiliger Donnerstag, weißer Donnerstag, Palmdonnerstag) Substantiv

Wielki Czwartek(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) czwartek Wielkiego Tygodnia, obchodzony przez chrześcijan na pamiątkę ostatniej wieczerzy;
noun

der Heiliger Geist (dritte Person der Dreieinigkeit) Substantiv

Duch Święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: trzecia osoba Trójcy Świętej;
noun

Heiliger Gral Substantiv

Święty Graal(historia, historyczny, historycznie) (mitologia, mitologiczny) mistyczny kielich lub misa z legend arturiańskich, któremu przypisywano cudowne moce oraz posłużenie się nim przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy;
noun

heiliger Krieg Substantiv

święta wojnanoun
wojna prowadzona z przyczyn religijnych

Heiliger Stuhl Substantiv

Stolica Święta(geografia, geograficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) siedziba papieża, Watykan
noun

Stolica Święta(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organ władzy zwierzchniej w Kościele katolickim
noun

Heiliger Stuhl | Apostolischer Stuhl Substantiv

Stolica Apostolska(geografia, geograficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) siedziba papieża, Watykan
noun

Heiliges Grab Substantiv

Boży Grób(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (etnografia, etnograficzny) instalacja wraz z inscenizacją Bożego Grobu (1.1) ustawiana w kościołach w okresie Wielkanocy
noun

Grób Pański(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (sztuka) przedstawienie jerozolimskiego grobu Chrystusa przygotowywane w kościołach w Polsce i Bawarii w czasie Triduum Paschalnego;
noun

Heiliges Land Substantiv

Ziemia Święta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) miejsca w Palestynie opisane w Nowym Testamencie, gdzie urodził się, żył i umarł Jezus Chrystus;
noun

Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation

Święta Rzesza Rzymska Narodu Niemieckiego

Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego

Heiliggeistkirche

kościół pod wezwaniem Ducha Świętego

heiligsprechen [sprach heilig; hat heiliggesprochen] Verb

kanonizować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalnie ogłaszać kogoś świętym
verb

die Heiligkeit [der Heiligkeit; die Heiligkeiten] Substantiv

świątobliwośćnoun
cecha tego kto świątobliwy, tego co jest świątobliwe

świętośćnoun
coś otaczane szczególnym kultem i czcią

Heiligsprechung | Kanonisation | Kanonisierung Substantiv

kanonizacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalne uznanie zmarłego za świętego i zezwolenie na jego publiczny kult w Kościele katolickim lub Cerkwi prawosławnej;
noun

das Allerheiligen [des Allerheiligens; die Allerheiligen] Substantiv

Wszystkich Świętych(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) święto chrześcijańskie ku czci wszystkich świętych, obchodzone 1 listopada, a także dzień, w którym zwyczajowo odwiedza się groby bliskich zmarłych;
noun

der Zweck heiligt die Mittel

cel uświęca środkimożna stosować wszystkie metody, żeby tylko osiągnąć cel

im Namen des Vaters, des Sohnes und des Heiligen Geistes Interjection

w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijańskie wezwanie rozpoczynające modlitwę
interjection

Messe | deutsch | evangelisch Messe | heilig Messe Substantiv

msza(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) celebracja liturgiczna sprawowana w katolicyzmie i prawosławiu;
noun

12