funk- w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| funk- | radio-…stosowany w złożeniach podkreślających, że coś wykorzystuje fale radiowe lub ma wbudowane radio (urządzenie), radiowy; względnie wykorzystuje zjawiska związane z promieniowaniem |
| der Funke [des Funkens; die Funken] Verb | iskrzyćverb iskrzyćverb |
| der Funke [des Funkens; die Funken] Substantiv | iskranoun |
| anfunkeln [funkelte an; hat angefunkelt] Phrase | patrzeć gniewniephrase popatrzeć gniewniephrase |
| der Funker [des Funkers; die Funker] Substantiv | radiooperatornoun |
| Funktiolekt Substantiv | funkcjolekt(językoznawstwo, językoznawczy) odmiana językowa wydzielona ze względu na funkcję, jaką spełnia w procesie porozumiewania się między ludźmi |
| die Funktion [der Funktion; —] Substantiv | funkcja(informatyka, informatyczny) podprogram; wydzielona część programu wykonująca określone zadanie; funkcja(matematyka, matematyczny) przyporządkowanie każdemu elementowi ze zbioru dokładnie jednego elementu z innego zbioru; (potocznie, potoczny) wykres, rysunek takiego przyporządkowania; funkcjanoun |
| funktional [funktionaler; am funktionalsten] Adjektiv | funkcjonalnyadjective |
| der Funktionalismus [des Funktionalismus; —] Substantiv | funkcjonalizm(antropologia, antropologiczny) nurt uznający rolę najmniejszego nawet zjawiska dla rozwoju i zachodzących przemian; funkcjonalizm(architektura, architektoniczny) (sztuka) nurt uwydatniający nadrzędność funkcji użytkowej dzieła funkcjonalizm(filozofia, filozoficzny) nurt podkreślający rolę przyczyn i skutków w analizie filozoficznej funkcjonalizm(psychologia, psychologiczny) kierunek badań podkreślający funkcje zjawisk psychologicznych; funkcjonalizm(socjologia, socjologiczny) nurt podkreślający rolę funkcji pełnionych przez fakty, zjawiska i procesy społeczne; |
| die Funktionalität [der Funktionalität; die Funktionalitäten] Substantiv | funkcjonalnośćnoun |
| funktionellen Gruppe Substantiv | grupa funkcyjna(chemia, chemiczny) ugrupowanie atomów występujące w cząsteczce związku organicznego, decydujące o podstawowych własnościach chemicznych związku; |
| funktionieren [funktionierte; hat funktioniert] Verb | funkcjonowaćverb |
| funktionieren | arbeiten Verb | działaćverb działaćverb |
| Funktionsrumpf Substantiv | gremiumnoun |
| Funktionswort | |
| der Funktionär [des Funktionärs; die Funktionäre] Substantiv | funkcjonariusz(administracja) pracownik służb państwowych, zwykle mundurowych np. policji lub służby więziennej; |
| Funktionärkörper Substantiv | aktywnoun |
| Rundfunk | Radio Substantiv | radionoun |
