fleisch w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| das Fleisch [des Fleisch(e)s; —] Substantiv | miąższnoun mięso(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa z mięsa (1.1) mięso(spożywczy) jadalne części zabitego zwierzęcia; |
| das Fleisch [des Fleisch(e)s; —] Adjektiv | mięsnyadjective mięsnyadjective |
| die Brühe [der Brühe; die Brühen] (aus Fleisch, Knochen, Gemüse u. a. gekochte klare Suppe) Substantiv | rosół(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) klarowna zupa na wywarze z kości i mięsa zazwyczaj z dodatkiem warzyw; |
| Fleischbank | Scharren Substantiv | jatkanoun |
| Fleischerin | |
| die Fleischfarbe Adjektiv | cielistyadjective |
| fleischfressend Adjektiv | obleśny(pogardliwie, pogardliwy) cecha kogoś rozpustnego i wywołujący wstręt |
| der Fleischfresser [des Fleischfressers; die Fleischfresser] Substantiv | mięsożerca(ekologia, ekologiczny) zwierzę lub roślina żywiąca się głównie mięsem |
| Fleischfresser | fleischfressend Adjektiv | mięsożerny(zoologia, zoologiczny) żywiący się mięsem |
| fleischig [fleischiger; am fleischigsten] Adjektiv | mięsistyadjective mięsistyadjective |
| der Fleischklopfer [des Fleischklopfers; die Fleischklopfer] Substantiv | tłuczek do mięsa(zobacz) [[tłuczek, do, mięso]] |
| die Frühlingszwiebel [der Frühlingszwiebel; die Frühlingszwiebeln] (auch: Winterzwiebel, Frühzwiebel, Jungzwiebel, Lauchzwiebel, Frühlingslauch, Zwiebelröhrl, Zwiebelröhrchen, Röhrenlauch, Schluppenzwiebel, Schlottenzwiebel, Schnittzwiebel, Ewige Zwiebel, Winterheckenzwiebel, Winterhecke, Weiße Florentiner, Grober Schnittlauch, Jakobslauch, Johannislauch, Fleischlauch, Hohllauch oder Schnattra) Substantiv | dymka(rolnictwo, rolniczy) roczna, mała cebula zwyczajna (jadalna), zwykle przeznaczona do sadzenia, otrzymywana przez bardzo gęsty wysiew nasion |
| der Lauch [des Lauch(e)s; die Lauche] (auch: Porree, Breitlauch, Winterlauch, Welschzwiebel, Gemeiner Lauch, Spanischer Lauch, Aschlauch, Fleischlauch) Substantiv | por(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) warzywo z młodych pędów pora (1.1) |
| fleischlos Adjektiv | bezmięsnyadjective |
| der Fleischwolf [des Fleischwolf(e)s; die Fleischwölfe] Substantiv | |
| eingefleischt [eingefleischter; am eingefleischtesten] Adjektiv | notorycznyadjective |
| aus Fleisch und Blut | von Fleisch und Blut Adjektiv | z krwi i kościadjective |
| der Geist ist willig, aber das Fleisch ist schwach | |
| das Frühstücksfleisch [des Frühstücksfleisch(e)s; —] Substantiv | mielonka(potocznie, potoczny) (spożywczy) konserwa zawierająca mięso mielone, sól, przyprawy i ewentualnie inne składniki typu konserwanty, zagęszczacze; |
| Gänsefleisch Substantiv | gęsina(spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) mięso z gęsi |
| das Hackfleisch [des Hackfleisches; —] Substantiv | mięso mielone(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) surowiec spożywczy z mocno rozdrobnionego mięsa (bez względu na pochodzenie) |
| Hammelfleisch | Schaffleisch Substantiv | baranina(spożywczy) mięso otrzymywane z owcy lub barana; |
| Hundefleisch Substantiv | psina(potocznie, potoczny) (rzadki, rzadko używany) (spożywczy) mięso z psa |
| das Kalbfleisch [des Kalbfleisch(e)s; —] Substantiv | cielęcina(spożywczy) mięso z młodej krowy (cielęcia) |
| körperlich | fleischlich Adjektiv | cielesnyadjective |
| das Lammfleisch [des Lammfleisch(e)s; —] Substantiv | jagnięcina(spożywczy) mięso jagnięce (z młodej owcy) |
| Metzger | Fleischer | Schlachter Substantiv | rzeźniknoun |
| das Pferdefleisch [des Pferdefleisch(e)s; —] Substantiv | konina(spożywczy) mięso końskie; mięso końskienoun |
| das Rehfleisch [des Rehfleisch(e)s; —] Substantiv | sarninanoun |
| Rindfleisch | Ochsenfleisch Substantiv | wołowina(spożywczy) mięso z wołu lub krowy; |
| das Schweinefleisch [des Schweinefleisch(e)s; —] Substantiv | wieprzowina(spożywczy) mięso ze świni; |
| weder Fisch noch Fleisch | ni pies, ni wydra(potocznie, potoczny) coś o czym trudno powiedzieć coś konkretnego, czego nie można określić znanymi pojęciami |
| das Zahnfleisch [des Zahnfleisch(e)s; —] Substantiv | dziąsło(anatomia, anatomiczny) zgrubiała tkanka osłaniająca zęby; |
