słownik Niemiecko-Polski »

erbrechen w języku polskim

NiemieckiPolski
Erbrechen [erbrach; hat erbrochen] Substantiv

wymiotynoun
gwałtowny wyrzut treści pokarmowej na zewnątrz z żołądka poprzez przełyk i jamę ustną;

erbrechen | übergeben Verb

wymiotować(fizjologia, fizjologiczny) zwracać przez usta zawartość żołądka
verb

auseinanderbrechen

rozwalać się

rozwalić się

rozłamać

rozłamywać

Gedankenverbrechen Substantiv

myślozbrodnia(neologizm) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) zbrodnia, którą popełnia niepoprawnymi myślami obywatel podporządkowany wszechwładnemu ustrojowi; myślenie podniesione do rangi karygodnego występku;
noun

das Kriegsverbrechen [des Kriegsverbrechens; die Kriegsverbrechen] Substantiv

zbrodnia wojenna(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) działanie poważnie naruszające prawa i zwyczaje wojenne, a także bulwersujące międzynarodową moralność i powagę traktatów;
noun

panzerbrechend Adjektiv

przeciwpancernyadjective
mający na celu zniszczenie lub unieszkodliwienie celu osłoniętego pancerzem

sich den Kopf zerbrechen

łamać sobię głowę

sich den Kopf zerbrechen Verb

zachodzić w głowęverb
zastanawiać się nad czymś intensywnie

łamać sobie głowęverb
intensywnie zastanawiać się nad czymś; myśleć, rozmyślać, szukać odpowiedzi

unterbrechen

zakłócić

unterbrechen Verb

przerywaćverb
przeszkadzać w jakiejś czynności

unterbrechen Substantiv

przerwanie(informatyka, informatyczny) sygnał powodujący zmianę przepływu sterowania
noun

das Verbrechen [des Verbrechens; die Verbrechen] Substantiv

przestępstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czyn zabroniony pod groźbą kary jako zbrodnia lub występek, przez ustawę karną obowiązującą w czasie jego popełnienia, bezprawny, zawiniony, społecznie szkodliwy;
noun

zbrodnia(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) bardzo ciężkie przestępstwo;
noun

Verbrechen gegen die Menschlichkeit

zbrodnia przeciwko ludzkości

↑

Historia wyszukiwania

    Słowniki online

    Więcej ciekawostek