Polski | Niemiecki |
---|---|
zbrodnia (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) bardzo ciężkie przestępstwo; noun | das Verbrechen [des Verbrechens; die Verbrechen]Substantiv |
zbrodnia przeciwko ludzkości | |
zbrodnia wojenna (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) działanie poważnie naruszające prawa i zwyczaje wojenne, a także bulwersujące międzynarodową moralność i powagę traktatów; noun | das Kriegsverbrechen [des Kriegsverbrechens; die Kriegsverbrechen]Substantiv |
zbrodniarz noun człowiek, który popełnił zbrodnię | der Verbrecher [des Verbrechers; die Verbrecher]Substantiv |
myślozbrodnia (neologizm) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) zbrodnia, którą popełnia niepoprawnymi myślami obywatel podporządkowany wszechwładnemu ustrojowi; myślenie podniesione do rangi karygodnego występku; noun | GedankenverbrechenSubstantiv |