durchschnittlich w języku polskim

Niemiecki	Polski
durchschnittlich [durchschnittlicher; am durchschnittlichsten] Adjektiv	przeciętny(matematyka, matematyczny) będący wynikiem średniej arytmetycznej, czyli podzielenia sumy wartości przez ich liczbę; adjective
durchschnittlich [durchschnittlicher; am durchschnittlichsten] Adverb	średnioadverb przeciętnie, zazwyczaj
durchschnittlich \| gewöhnlich \| normal \| ordentlich Adjektiv	przeciętnyadjective niczym się nie wyróżniający, zwykły, nie wykraczający poza przeciętną
Durchschnittlichkeit Substantiv	przeciętnośćnoun cecha tego, kto jest przeciętny; cecha tego, co jest przeciętne
überdurchschnittlich [überdurchschnittlicher; am überdurchschnittlichsten] Adjektiv	nieprzeciętnyadjective taki, który się wyróżnia ponadprzeciętnyadjective większy lub lepszy od przeciętnego
mittelmäßig \| durchschnittlich \| gewöhnlich Adjektiv	średniadjective przeciętny, taki sobie

Historia wyszukiwania