słownik Niemiecko-Polski »

durchschnitt w języku polskim

NiemieckiPolski
der Durchschnitt [des Durchschnitt(e)s; die Durchschnitte] Substantiv

przeciętna(matematyka, matematyczny) średnia arytmetyczna lub wartość oczekiwana;
noun

der Durchschnitt [des Durchschnitt(e)s; die Durchschnitte] Adjektiv

średni(matematyka, matematyczny) stanowiący wynik dzielenia sumy składników przez ich liczbę lub będący oszacowaniem tej wielkości
adjective

Durchschnitt | Mittelwert Substantiv

średnia(matematyka, matematyczny) (potocznie, potoczny) średnia arytmetyczna, wynik dzielenia sumy danych składników przez ich liczbę;
noun

durchschnittlich [durchschnittlicher; am durchschnittlichsten] Adjektiv

przeciętny(matematyka, matematyczny) będący wynikiem średniej arytmetycznej, czyli podzielenia sumy wartości przez ich liczbę;
adjective

durchschnittlich [durchschnittlicher; am durchschnittlichsten] Adverb

średnioadverb
przeciętnie, zazwyczaj

durchschnittlich | gewöhnlich | normal | ordentlich Adjektiv

przeciętnyadjective
niczym się nie wyróżniający, zwykły, nie wykraczający poza przeciętną

Durchschnittlichkeit Substantiv

przeciętnośćnoun
cecha tego, kto jest przeciętny; cecha tego, co jest przeciętne

der Durchschnittsmensch [des Durchschnittsmensch; die Durchschnittsmenschen] Substantiv

średniaknoun
ktoś przeciętny w pewnej dyscyplinie

überdurchschnittlich [überdurchschnittlicher; am überdurchschnittlichsten] Adjektiv

nieprzeciętnyadjective
taki, który się wyróżnia

ponadprzeciętnyadjective
większy lub lepszy od przeciętnego

mittelmäßig | durchschnittlich | gewöhnlich Adjektiv

średniadjective
przeciętny, taki sobie