słownik Niemiecko-Polski »

bleiben w języku polskim

NiemieckiPolski
die bleiben Verb

pozostawaćverb
być częścią czegoś; pozostałością, resztą po czymś lub kimś

pozostawaćverb
być dalej takim samym, bez zmian; nie zmieniać się

pozostawaćverb
zostać w jakimś miejscu, nie ruszać się skądś

pozostaćverb
aspekt dokonany od: pozostawać

zostawaćverb
nie odchodzić/odjeżdżać/…, nie ruszać się z miejsca

zostaćverb
aspekt dokonany od: zostawać

bleiben lassen Verb

zostawić w spokojuverb
nie przeszkadzać komuś, nie molestować kogoś

zostawić w spokojuverb
przestać interesować się kimś lub czymś

bleiben | übrigbleiben übrig bleiben Verb

zostawaćverb
być pozostałością po czymś, czego już nie ma

abbleiben [blieb ab; ist abgeblieben] Verb

podziewaćverb

anhalten | stehen bleiben Verb

przystawaćverb
stawać na krótko; zatrzymywać się na chwilę

behaupten | dabei bleiben Verb

utrzymywaćverb
popierać pogląd, powtarzać jakąś opinię

bestehenbleiben

utrzymać się

fernbleiben [blieb fern; ist ferngeblieben] Verb

nieobecnymverb

hängen bleiben Verb

zawadzaćverb
przemieszczając się, trącać coś, zahaczać o coś

hängenbleiben | stecken | stecken bleiben | stranden Verb

utykaćverb
stawać, nie mogąc poruszać się dalej

nichts schuldig bleiben Verb

nie pozostawać dłużnymverb
postępować wobec kogoś w podobny sposób, w jaki ta osoba zachowuje się wobec niego

stehen bleiben [blieb stehen; ist stehen geblieben] Verb

stawaćverb
przestawać działać

verspäten | verzögern | verlangsamen | zurückbleiben Verb

opóźniaćverb
powodować zwolnienie tempa robienia lub osiągnięcia czego

zurückbleiben [blieb zurück; ist zurückgeblieben] Verb

klatkować(informatyka, informatyczny) (potocznie, potoczny) wyświetlać obraz na ekranie w sposób umożliwiający rozróżnienie poszczególnych klatek
verb

überbleiben [überblieb; ist überblieben] Verb

pozostawaćverb

pozostaćverb

↑

Historia wyszukiwania

    Słowniki online

    Więcej ciekawostek