słownik Niemiecko-Polski »

ban w języku polskim

NiemieckiPolski
binden [band; hat gebunden] Verb

wiązaćverb
pakować w chustę związując jej końce

wiązaćverb
splatać, tworząc węzeł

wiązaćverb
tworzyć wiązanie chemiczne

anbinden [band an; hat angebunden] (an mit Dativ) Verb

przywiązywaćverb
przytwierdzać do czegoś sznurem, liną

losbinden [band los; hat losgebunden] Verb

rozwiązywaćverb
likwidować pęta wiążące kogoś

rozwiązywaćverb
likwidować węzeł lub splątanie

Band | Gruppe Substantiv

zespół(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) grupa muzyków występująca razem na scenie
noun

Band | Rockband | Rockgruppe Substantiv

kapela(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) każdy inny zespół muzyczny, zwłaszcza amatorski i rockowy
noun

Bandage | Verband Substantiv

bandaż(medycyna, medyczny) długi pas tkaniny lub dzianiny stosowany do owijania na ciele z różnych powodów, np. mocowania opatrunku, ochrony dłoni w boksie itp.;
noun

bandagieren [bandagierte; hat bandagiert] Verb

bandażowaćverb
zakładać bandaż, owijać bandażem

Bandana

bandana

Bandar Seri Begawan Substantiv

Bandar Seri Begawan(geografia, geograficzny) stolica Brunei;
noun

die Bande [der Bande; die Banden] Substantiv

bandanoun
zorganizowana grupa przestępcza

gangnoun
grupa przestępcza

paseknoun
wąska część czegoś

więzynoun
to, co wiąże; relacja zażyłości

Bande | Fesseln | Ketten Substantiv

więzynoun
rzeczy, którymi się krępuje co lub kogo

Bandeisen | Bandstahl Substantiv

bednarka(budownictwo) taśma stalowa o przekroju spłaszczonego prostokąta, zwijana w kręgi; używana m.in. w instalacjach odgromowych lub jako zbrojenie w stropach Kleina
noun

Bandera- Adjektiv

banderowski(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (historia, historyczny, historycznie) związany ze Stepanem Banderą lub z jedną z powiązanych z nim organizacji (OUN-B, UPA);
adjective

die Banderilla [der Banderilla; die Banderillas] Substantiv

banderillanoun

Bandikut Substantiv

jamraj(zoologia, zoologiczny) niewielki torbacz zamieszkujący Australię i Nową Gwineę;
noun

der Bandit [des Banditen; die Banditen] Substantiv

bandytanoun
człowiek dopuszczający się ciężkich przestępstw, w tym napadów i morderstw

gangsternoun
osoba należąca do gangu

der Bandit [des Banditen; die Banditen] Adjektiv

bandyckiadjective
związany z bandytą, dotyczący bandyty

Banditentum Substantiv

bandytyzmnoun
dokonywanie ciężkich przestępstw, w tym zabójstw i rozbojów

die Banditin [der Banditin; die Banditinnen] Substantiv

bandytkanoun
kobieta bandyta

das Bandoneon [des Bandoneons; die Bandoneons] Substantiv

bandoneon(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj instrumentu muzycznego z grupy aerofonów;
noun

die Bandscheibe [der Bandscheibe; die Bandscheiben] Phrase

chrząstka międzykręgowaphrase

die Bandscheibe [der Bandscheibe; die Bandscheiben] Adjektiv

dyskowyadjective
związany z dyskiem

Bandschleife Substantiv

fontaźnoun
fantazyjna kokarda noszona zamiast klasycznego krawata

Bandschnalle | Interimspange Substantiv

baretkanoun
wąski kawałek wstążki noszony na mundurze zamiast odznaczenia;

Bandura Substantiv

bandura(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) ludowy instrument muzyczny przypominający lutnię z długą szyjką;
noun

Banduraspieler Substantiv

bandurzysta(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk, który gra na bandurze
noun

der Bandwurm [des Bandwurm(e)s; die Bandwürmer] Substantiv

tasiemiec(zoologia, zoologiczny) (medycyna, medyczny) płaziniec o ciele pozbawionym przewodu pokarmowego oraz narządów zmysłów, pasożytujący w ciele kręgowców;
noun

Bandwurmwort Substantiv

zrost(językoznawstwo, językoznawczy) wyraz powstały z połączenia kilku wyrazów, zachowujących swój układ składniowy i postać morfologiczną;
noun

Bangalore Substantiv

Bangalur(geografia, geograficzny) Bangaluru, miasto w południowych Indiach (oficjalna nazwa do 2006 roku);
noun

bangen [bangte; hat gebangt] (um jn mit Akkusativ) Verb

baćverb

das Bangkok [des Bangkoku; —] Substantiv

Bangkok(geografia, geograficzny) stolica Tajlandii;
noun

das Bangladesch Substantiv

Bangladesz(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Azji ze stolicą w Dhace;
noun

Bangladescher Substantiv

Banglijczyknoun
obywatel Bangladeszu

123