ausreichen w języku polskim

Niemiecki	Polski
ausreichen [reichte aus; hat ausgereicht] (mit mit Dativ) Verb	stawać(przestarzałe, przestarzały) wystarczać verb wystarczyćverb być w odpowiedniej ilości lub liczbie do wykonania jakiejś czynności, nie zabraknąć
ausreichend \| hinreichend Adverb	wystarczającoadverb w sposób wystarczający; dostatecznie, odpowiednio
es ausreichen aus Verb	wystarczyćverb stać się dostatecznym powodem czegoś ((zobacz) warunek wystarczający)
genügend \| hinreichend \| ausreichend \| zulänglich Adjektiv	wystarczającyadjective dostateczny, odpowiadający określonym wymaganiom

Historia wyszukiwania