anbruch w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Anbruch [des Anbruch(e)s; die Anbrüche] Verb	potłucverb rozbić na kawałek albo uszkodzić w licznych miejscach przecinaćverb gwałtownie kończyć (np. dyskusję, ciszę) rozbićverb uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki rozłączaćverb powodować oddzielanie się uprzednio połączonych jednostek stłucverb zniszczyć jakąś kruchą rzecz, rozbijając ją na kawałki tłucverb powodować uderzeniami powstawanie kawałków czegoś; uszkadzać w wielu miejscach tłucverb ulegać stłuczeniu, rozbiciu wybićverb zniszczyć szybę w oknie
der Anbruch [des Anbruch(e)s; die Anbrüche] Substantiv	przerwanienoun naruszenie fizycznej ciągłości czegoś
Morgendämmerung \| Morgengrauen \| Tagesanbruch \| Tagesgrauen Substantiv	świtnoun okres między nocą a dniem, gdy słońce wschodzi i niebo rozjaśnia się;

Niemiecki

Polski

der Anbruch [des Anbruch(e)s; die Anbrüche] Verb

potłucverb
rozbić na kawałek albo uszkodzić w licznych miejscach

przecinaćverb
gwałtownie kończyć (np. dyskusję, ciszę)

rozbićverb
uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki

rozłączaćverb
powodować oddzielanie się uprzednio połączonych jednostek

stłucverb
zniszczyć jakąś kruchą rzecz, rozbijając ją na kawałki

tłucverb
powodować uderzeniami powstawanie kawałków czegoś; uszkadzać w wielu miejscach

tłucverb
ulegać stłuczeniu, rozbiciu

wybićverb
zniszczyć szybę w oknie

der Anbruch [des Anbruch(e)s; die Anbrüche] Substantiv

przerwanienoun
naruszenie fizycznej ciągłości czegoś

Morgendämmerung | Morgengrauen | Tagesanbruch | Tagesgrauen Substantiv

świtnoun
okres między nocą a dniem, gdy słońce wschodzi i niebo rozjaśnia się;

Historia wyszukiwania