allianz w języku polskim

Niemiecki	Polski
die Allianz [der Allianz; die Allianzen] Substantiv	aliansnoun przymierze między państwami sojusznoun porozumienie o wzajemnym wsparciu w sytuacji konfliktu (zwłaszcza zbrojnego);
Allianz \| Bündnis Substantiv	przymierzenoun porozumienie pomiędzy stronami

Niemiecki

Polski

die Allianz [der Allianz; die Allianzen] Substantiv

aliansnoun
przymierze między państwami

sojusznoun
porozumienie o wzajemnym wsparciu w sytuacji konfliktu (zwłaszcza zbrojnego);

Allianz | Bündnis Substantiv

przymierzenoun
porozumienie pomiędzy stronami

Historia wyszukiwania