słownik Polsko-Niemiecki »

przymierze w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
przymierze noun
porozumienie pomiędzy stronami

Allianz | BündnisSubstantiv

sprzymierzeniec

Alliierter

sprzymierzeniec noun
osoba, która sprzyja komuś, wspiera kogoś; jest w przymierzu z kimś

die Alliierte [eine Alliierte; der/einer Alliierten; die Alliierten/zwei Alliierte]Substantiv

Trójprzymierze (historia, historyczny, historycznie) sojusz pomiędzy Niemcami, Austro-Węgrami i Włochami z 1888 r.;
noun

DreibundSubstantiv