słownik Łacino-Polski »

urna w języku polskim

ŁacinaPolski
urna [urnae] noun

urnanoun
pojemnik (zazwyczaj w kształcie wazy) do przechowywania prochów zmarłych po ich kremacji;

acta diurna noun

gazetanoun
drukowany środek przekazu informacji, zazwyczaj ukazujący się codziennie;

diurnus [diurna, diurnum] adjective

dziennyadjective
dotyczący dnia jako części doby; mający miejsce, żyjący, pracujący, przeznaczony do użycia przed zmrokiem

diurnalismus [diurnalismi] noun

dziennikarstwonoun
zajęcie dziennikarzy i dziennikarek

diurnarius [diurnaria, diurnarium] noun

dziennikarznoun
osoba przygotowująca informacje do prasy, radia, telewizji, Internetu, itp.;

furnaria noun

piekarnianoun
miejsce pracy piekarza; zakład produkujący chleb oraz inne wyroby z mąki

piekarnianoun
sklep, w którym sprzedaje się wyroby piekarnicze

Furnarius rufus noun

garncarz rdzawy(ornitologia, ornitologiczny) Furnarius rufus, gatunek ptaka z rodziny garncarzowatych, występującego w Ameryce Południowej;
noun

nocturnus [nocturna, nocturnum] adjective

nocnyadjective
związany z nocą – mający miejsce w nocy, żyjący w nocy, pracujący w nocy, przeznaczony do użycia w nocy

saturnalia noun

saturnalie(historia, historyczny, historycznie) (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) starożytne rzymskie święto na cześć boga Saturna
noun

Saturnalie(historia, historyczny, historycznie) (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) starożytne rzymskie święto na cześć boga Saturna
noun

taciturnus [taciturna, taciturnum] adjective

milczącyadjective
nieodzywający się wcale lub wypowiadający się rzadko

Vulturnus [vulturna, vulturnum] noun

Euros(mitologia grecka) bóg i uosobienie wiatru południowo-wschodniego, utożsamiany z rzymskim Wulturnusem;
noun

Wulturnus(mitologia rzymska) bóg wiatru południowo-wschodniego, utożsamiany z greckim Eurosem;
noun